Page 54 - อ่านฟรี! มารกระบี่ขอรัก (เล่มเดียวจบ)
P. 54

มำ รกระบ ่ข อร ัก
                   ี
                   ี
           มำรกระบ่ขอรัก
           เสียจริง
                                                                     ื
                  อินเจ๋อเหยียบเขาลงไปติดกับพ้น “ตอบค�าถามข้ามา อย่าพูดเร่อง
                                           ื
           ไร้สาระ”

                  “เซียวเฟยอยู่ที่ไหน? คืนนางมาให้ข้า”
                  “เจ้าเกี่ยวข้องกับนางอย่างไร”

                  “ข้าเป็นคนของนาง”

                  “ทาส?”
                  “ข้าไม่ได้เป็นทาสของนาง! ข้าเป็นบุรุษของนาง!”

                  สหน้าของอนเจ๋อบงตงทนท “อย่างเจ้าร?” นางหาลงตวผ้มาเป็น
                                    ึ
                                 ้
                                      ั
                   ี
                            ิ
                                                   ึ
                                         ี
                                                            ิ
                                 ึ
                                                                 ู
                                                               ั
           คู่รักเช่นนั้นหรือ?
                  “ตอนน้ข้าสู้เจ้าไม่ได้ ไม่ได้หมายความว่าอนาคตข้าจะสู้เจ้าไม่ได้
                        ี
                                                           ้
                                            ี
           แนจรงกรอขาก่อน! หากเจ้า¦่าขาตอนนกแสดงว่าเจ้าไมกลารอ เพราะเจ้า
                                     ้
                                                        ่
                                             ็
                     ้
                                            ้
                ิ
                  ็
              ่
                                                              ี
           กลัวว่าอีกหน่อยข้าจะเก่งกว่าเจ้า จะเหยียบเจ้าไว้ใต้เท้าเช่นน้เหมือนกัน
                                              ี
           ดังน้นเลยจะอาÈัยตอนท่ข้ายังถูกขังอยู่ท่น่จัดการกับข้า อย่างเจ้าน่เรียก
               ั
                                             ี
                                ี
                                                                  ี
           ว่าฉวยโอกาสตอนคนอื่นล�าบาก...อื้อ อื้อ อื้อ...”
                                             ี
                                                             ี
                  อินเจ๋อร่ายอาคมปดปาก ลิงตัวน้นอกจากจะรนหาท่ตายแล้วยัง
                                                                   ู
                                                             ่
                                                ็
                                                     ั
                                                             ี
                        ู
                             ี
                               ้
           เสยงดงหนวกหมากอกดวย จาไดว่าเมอก่อนกเคยจบเจ้าคนทหนวกหมาก
             ี
                ั
                                          ื
                                      ้
                                   �
                                          ่
           กลับมาคนหนึ่ง เจ้านี่เสียงดังพอๆ กันเลย
                  “ท่านอินเจ๋อ”
                                        ้
                                                               ่
                                     ้
                                                     ั
                             ้
                  อินเจ๋อหันหนาไปมองหองขางๆ ตรงนั้นมีปญญาชนหนุมคนหนึ่ง
           มองเขาพลางยิ้มน้อยๆ
                  อินเจ๋อมองเขาอย่างพิจารณา “เจ้าคือ?”
                  “ข้าชื่อโม่เฟย”
       52
   49   50   51   52   53   54   55   56   57   58   59