Page 56 - อ่านฟรี! มารกระบี่ขอรัก (เล่มเดียวจบ)
P. 56

รกระบ
                   ี
           มำรกระบ่ขอรัก
           มำ
                    อร
                       ัก
                   ่ข
                   ี
           แผ่นดิน คนที่พอจะเข้าตาเขาบ้างก็มีเพียงอินเจ๋อคนเดียว
                  ทว่าโม่เฟยติดนิสัยเสียท่ปัญญาชนทุกคนมักจะเป็น น่นคือเม่อม ี
                                                              ั
                                                                    ื
                                      ี
           ความรู้มากก็มักพูดร่ายยาวจนลืมพูดสิ่งส�าคัญที่สุด
                  เซียวเฟยถูกอินเจ๋อจับตัวกลับมากับมือ
                                                        ี
                  แต่น่จะโทษเขาไม่ได้ เขาจะรู้ได้อย่างไรว่าคนท่ไปจับมาเองกับมือ
                      ี
           ไม่รู้ด้วยซ�้าว่ายายแก่คนนั้นกับสาวงามคนนี้เป็นคนเดียวกัน
                  แต่ไหนแต่ไรอินเจ๋อไม่ค่อยมีความอดทนฟังคนพูดร่ายยาวนัก แต่
           ก็ได้ยินข้อมูลส�าคัญหนึ่งอย่าง

                  “เจ้าลิงนี่ไม่ใช่บุรุษของนาง?”

                                         ี
                             ่
                             ี
                          ู
                                         ë
                       ็
                                                                 ี
                  “เขาเปนลกพพรรคขวาน อวหยง หยดเลอดสาบานกบเซยวเฟย
                                                              ั
                                            ่
                                                    ื
           เป็นลูกน้องของนาง แต่ไม่ค่อยมีความรู้ มักพูดไม่ค่อยรู้เรื่อง”
                  คิ้วที่ขมวดของอินเจ๋อค่อยๆ คลายลงอย่างจับสังเกตไม่ได้
                  ที่แท้ก็พรรคขวาน เขาเข้าใจแล้ว
                  พอได้รับค�าตอบที่พึงพอใจเขาก็โยนอวีëหย่งทิ้งและเดินจากไป
                                                                ี
                              ึ
                    ี
                  อวëหย่งเด้งตัวข้นมาแหกปากด่าทอด้วยความโมโห “เจ้าน่ช่างเป็น
           บุรุษขี้นินทา! ข้าไม่ผูกมิตรกับเจ้าแล้ว!”
                  “.....” บนใบหน้าท่มักมีรอยย้มของโม่เฟยมุมปากกระตุกเล็กน้อย
                                          ิ
                                 ี
                  ชิ! ไร้การÈึกษาจริงๆ ต้องสอนให้ดีๆ


                  อินเจ๋อออกจากแดนลับกลับไปด้านบน
                  จิตรับรู้ของเขามีอาณาเขตกว้างมาก แค่ค้นหาแบบสุ่มๆ ก็รู้แล้ว

           ว่าเซียวเฟยอยู่ที่ไหน สายตาคู่หนึ่งมองหญิงสาวโดยละเอียดอย่างได้ใจ

                      ิ
                                            ั
                  บนก่งไม้ เซียวเฟยนอนอยู่บนน้นด้วยท่าทางเกียจคร้าน เรือนร่าง
       54
   51   52   53   54   55   56   57   58   59   60   61