Page 41 - อ่านฟรี! มารกระบี่ขอรัก (เล่มเดียวจบ)
P. 41

โ โมเหยียน
                                                                 ม
                                                                       น
                                                                     ย
                                                                    ยี
                                                                   ห
                                                                  
                                                                  เ
                   นี่มันแผนซ้อนแผน นางถูกหลอกแล้ว
                     ื
                              ั
                                                               ั
                                               ั
                   เม่อคิดได้ดังน้นเซียวเฟยก็กลับไปน่งบนเตียงอย่างอัดอ้นตันใจ ไม่
            สนใจคนอื่นอีกต่อไป
                   โม่เฟยเห็นว่าสีหน้านางดูไม่ดีนัก จึงพูดปลอบใจอย่างหวังดี “ไม่
            ต้องเป็นห่วงอวีëหย่ง เขาปลอดÀัยดี”
                   นางไม่ได้เป็นห่วงเจ้าโง่นั่นเลย!

                   เซียวเฟยล้มตัวลงนอน พลิกตัวหันหลังให้โม่เฟย ตอนน้นางไม่
                                                                  ี
            อยากสนใจใครทั้งนั้น แค่อยากอยู่เงียบๆ คิดว่าจะท�าอย่างไรต่อไปดี

                   การได้มาเป็นเพ่อนบ้านกับโม่เฟย มองเห็นแต่เอามาเป็นของตน
                                ื
                                                      ี
                                                                     ู
                                  ้
                                                      ่
                                              ั
                                                ี
                                                         ้
                                                                       ี
                   ั
            ไม่ได้กคบของใจมากพอแลว ไม่คิดว่าจะยงมเรองทคบของใจกว่ารออย่อก
                                                  ื
                     ้
                                                       ั
                  ็
                                                  ่
                   วันต่อมาอวีëหย่งก็มาเป็นเพื่อนบ้านนางเช่นกัน
                   “ท่านไม่เป็นไร ช่างดีจริงๆ!”
                   อวëหย่งผู้เสียงดังมีสีหน้าต่นเต้น เล่าความรู้สึกของตนในช่วงไม่ก ี ่
                     ี
                                        ื
            วันท่ผ่านมาให้นางฟังว่าเขาเป็นห่วงนางมากเพียงใด คอยสืบข่าวคราวของ
                ี
            ¹Ò§µÅÍ´
                                                           ี
                   สีหน้าของเซียวเฟยบูดบ้ง ใครเป็นคนย้ายเจ้าโง่ท่เสียงดังหนวกห ู
                                       ึ
            นี่มาอยู่ห้องข้างๆ นางกัน?
                   “ข้าเอง” โม่เฟยเพ่อนบ้านทางขวาพูด เผยรอยย้มน้อยๆ อย่าง
                                  ื
                                                           ิ
            ปรารถนาดีให้นาง “แค่เรื่องเล็กน้อย ไม่ต้องขอบคุณข้าหรอก”
                   ขอบคุณกับผีสิ!
                   ไอ้ผนึกบ้านี่ ท�าให้นางอยากป‚นก�าแพงไปอัดคนก็ท�าไม่ได้
                                     ี
                   แต่ไม่ว่าจะอย่างไรอวëหย่งก็ท�าข้อตกลงสาบานเลือดกับนางแล้ว
                                                                    ี
                              ิ
            ต่อให้นางคิดจะหนีก็ท้งอวëหย่งไว้ไม่ได้ ไม่เช่นน้นถ้าเกิดอะไรข้นกับอวëหย่ง
                                 ี
                                                              ึ
                                                  ั
                                                                          39
   36   37   38   39   40   41   42   43   44   45   46