Page 40 - อ่านฟรี! มารกระบี่ขอรัก (เล่มเดียวจบ)
P. 40

มำ รกระบ ี ี ่ข อร ัก
           มำรกระบ่ขอรัก
                  “ตัวจริงแน่นอน”

                  เซียวเฟยรู้สึกว่าเลือดในอกของนางวิ่งพล่านปั›นป†วนขึ้นมา

                                                        ึ
                                                           ั
                  Àูตหนังสือโบราณท่ครรÀ์คัมÀีร์ลับวิทยายุทธ์ซ่งท้งสามแดนล้วน
                                  ี
           ต้องการจับ นางหาตัวมาตั้งนานขนาดนั้นก็ยังไม่พบ ร้านอาหารซื่อฟางก็
                                                             ี
           หาเบาะแสท่อยู่ของเขาไม่เจอ ท่แท้โม่เฟยหนีมาแดนเซียนท่มีเขตอาคม
                                      ี
                      ี
           ป้องกันอยู่
                  “เจ้ากล้าทรยÈแดนป‚Èาจ ขายตัวให้เซียนกระบี่!”
                                      ั
                                         ั
                                           ิ
                                                             ึ
                    ิ
                                                             ่
                                                 ู
                  “ผดแล้ว ข้ามาขอหลบÀยกบอนเจ๋อผ้เป็นอนดับหนงในรายนาม
                                                      ั
           Èัสตราวุธต่างหาก”
                  “.....”
                  “ข้าเคยบอกแล้ว นอกจากอินเจ๋อข้าไม่แลใครทั้งนั้น”
                  “.....”
                  “ดังนั้นข้าไม่ได้ทรยÈแดนป‚Èาจ”

                  “.....”
                  “ท่านอินเจ๋ออยู่ที่ไหน ข้าก็จะอยู่ที่นั่น”

                  พอกันที!

                  ในท่สุดเซียวเฟยก็เข้าใจบางอย่าง นางโง่เอง นางมองไม่ออกว่า
                      ี
           เขาขุดกับดักรอนางโดดลงไปตั้งนานแล้ว

                  มิน่าอินเจ๋อถึงตามตัวนางเจอ มิน่านางใช้วิชาแปลงกายก็ยังหลบ

           ไม่พ้น ที่แท้เป็นเพราะนางวิ่งเข้าไปติดกับเอง เพราะคนที่เผยเบาะแสของ
           นางก็คือโม่เฟย

                  ขณะท่นางตามหาโม่เฟยและพยายามพูดโน้มน้าว อีกฝ†ายก็บอก
                       ี
           อินเจ๋อให้มาจับนางแล้ว ทั้งยังจับตาดูนางตลอดทางไปเมืองว่านเป†ยด้วย

       38
   35   36   37   38   39   40   41   42   43   44   45