Page 15 - อ่านฟรี! แม่ทัพขอแต่งงาน เล่มเดียวจบ
P. 15

ยี
                                                                     ย
                                                                   ห
                                                                  
                                                                  เ
                                                                 ม
                                                                โ โมเหยียน
                                                                       น
            พลาดท่ใด ไยนางพบเขาคร้งแรกก็โกหก ท�าให้เขาไม่มีโอกาสแสดงตาม
                   ี
                                   ั
            บทที่คิดไว้
                   แท้จริงแล้วล้อของรถเทียมลาเขาเป็นคนท�าพัง เขาค�านวณไว้แล้ว
                                          ั
                                            ั
                                                        ั
            ลอรถมาได้แค่ครงทางกจะหยดลง ทงยงคาดไว้ว่าคนขบรถเทยมลาจะกลบ
                                    ุ
                                          ้
                                                             ี
                                                                      ั
                               ็
                          ึ
                          ่
              ้
            ไปในต�าบลหารถคันใหม่
                                ี
                                                             ่
                                                                ี
                                                  ึ
                                                             ี
                     ็
                   เหนคนขบรถเทยมลาจากไปแล้วเขาจงควบรถม้าทเตรยมไว้ ใส่
                          ั
            ªุดขี่ม้าที่Êง่างามและดุดัน ปราก¯ตัวอย่างวีรºุรุɪ่วยÊาวงาม
                                         ี
                   ยามปกติท่เขาแต่งตัวเช่นน้เดินในต�าบลก็มักจะดึงดูดสายตาของ
                            ี
                                                            ื
            หÞิงÊาวมากมาย ต่างพากันมองเขาด้วยÊายตาปลาºปล้ม แต่Êายตาท    ่ ี
            หญิงผู้นี้มองเขากลับไม่เห็นความเขินอายสักนิด
                         ี
                   “ตอนท่คนขับรถเทียมลาของเจ้าเดินผ่านมา บอกว่าจะเช่ารถม้า
            ของข้ามาบรรทุกของ ของบนรถนี้หรือ”
                                                               ื
                       ื
                                                                       ั
                   ในเม่อนางโกหกหน้าตาย เขาท�าเป็นไม่รู้ไม่เห็นก็ส้นเร่อง จากน้น
                                                            ิ
            ก็โกหกหน้าตายเช่นเดียวกับนาง
                   หลิ่วฮุ่ยเหนียงนิ่งคิดแล้วถามขึ้นมาว่า “เขาเช่ารถของเจ้า จ่ายไป
            เท่าไร”
                   “สิบอีแปะ”
                   ก่อนหน้านี้นางให้หลีว์เอ้อร์ไปสิบอีแปะจริงๆ
                   “เขาอยู่ที่ใดเล่า”
                   “เขาไปที่ต�าบลหาคนมาลากรถของเขา ให้ข้ามาหาเจ้าก่อน”
                   “น�าสิบอีแปะนั้นออกมาให้ข้าดูหน่อย”

                   ฉู่สยงหยิบสิบอีแปะออกจากถุงเงิน แบมือให้นางดู เหรียญอีแปะ

                                      ื
            หน้าตาเหมือนกันหมด เขาไม่เª่อหรอกว่านางจะแยกออกว่าเหรียÞอีแปะ
                                                                          13
   10   11   12   13   14   15   16   17   18   19   20