Page 11 - อ่านฟรี! แม่ทัพขอแต่งงาน เล่มเดียวจบ
P. 11

ม
                                                                  
                                                                โ โมเหยียน
                                                                     ย
                                                                       น
                                                                    ยี
                                                                   ห
                                                                  เ
                                                                    ิ
                   ฉู่สยงกวาดอาหารหมดในไม่ก่ค�า ซดสุราหน่งกาจนหมด ท้งเงิน
                                                        ึ
                                            ี
            ไว้บนโตะแล้วเรียกให้เสี่ยวเอ้อร์คิดเงิน เสี่ยวเอ้อร์ตะลึงจนตาค้าง
                   เขาแค่ไปเติมน�้าชากลับมาอาหารก็หมดแล้ว หิวถึงขนาดนี้เชียว
                   ฉู่สยงไม่สนใจเขา ก้าวยาวๆ ออกจากโรงเต๊ยมเดินไปทางตลาด
                                                        ี
            เพราะเมื่อครู่ก่อนหญิงผู้นั้นจากไปเอ่ยกับผู้ดูแลโรงเตี๊ยมว่าจะไปซื้อของที่
            ตลาด

                                            ื
                      ิ
                   หล่วฮุ่ยเหนียงคิดไว้แล้วว่าจะซ้ออะไร นางเป็นลูกค้าประจ�า พ่อค้า
            เห็นเป็นนางก็น�าของดีออกมา
                      ิ
                   หล่วฮุ่ยเหนียงมีใบหน้างดงาม ปากหวาน และวางตัวดี นอกจาก
            จะท�าผักดองแล้วนางยังท�าของกินเล่นด้วย ใช้ใบบัวห่อเป็นห่อเล็กๆ มอบ
            ให้พ่อค้า พ่อค้าดีใจ เพ่อตอบแทนก็จะลดราคาให้นาง หรือไม่คิดเศษเงิน
                                ื
                          ั
                   หลายคร้งเข้าสองฝ†ายสนิทกัน หนหน้านางมาอีก หากพ่อค้าเพ่ง ิ
            ขึ้นของดีสดใหม่ก็จะเก็บของดีที่สุดให้นางโดยที่นางไม่ต้องร้องขอ

                                                                   ี
                   หล่วฮุ่ยเหนียงอาศัยความสนิทสนมเก็บเล็กผสมน้อยเช่นน้ จาก
                      ิ
            น้อยเป็นมาก นานเข้าก็กลายเป็นเงินไม่น้อย
                   คร้นซอของเสร็จก็ซอเน้อหมูท่แผงขายเนอ รุ่นเกอเอŽอร์ ห้าขวº
                                                     ื
                     ั
                                                     ้
                        ้
                                       ื
                                   ื
                                   ้
                        ื
                                            ี
                                                                 4
            ก�าลังâต จะต้องº�ารุงเÊียหน่อย จะได้เติºâตÊÙงใหÞ่
                   ยามเดินผ่านแผงขายเครื่องประดับ หลิ่วฮุ่ยเหนียงมองเห็นหวีไม้
            เล่มหนึ่งแกะสลักอย่างประณีต ถามราคาแล้วรู้สึกว่าแพงเกินไป
                   นางซ้อไหว แต่อดท่จะเสียดายเงินไม่ได้ พ่อค้าเห็นนางสนใจก ็
                        ื
                                    ี
            โน้มน้าวอย่างกระตือรือร้น หว่านล้อมอยู่นานก็ไม่อาจท�าให้นางหยิบเงิน
            4  เกอเออร แปลวา พี่ชาย สวนมากพอแมหรือผูอาวุโสนํามาตอทายชื่อเด็ก ใชเรียกเด็กผูชาย

                                                                           9
   6   7   8   9   10   11   12   13   14   15   16