Page 12 - อ่านฟรี! แม่ทัพขอแต่งงาน เล่มเดียวจบ

แมท ัพข อแตงงำ น
แมทัพขอแตงงำน
ออกมาได้

พ่อค้าใจดี แม้นางไม่ซ้อก็ไม่ชักสีหน้าให้นางเห็น หล่วฮุ่ยเหนียง
ิ
ื
เห็นเขาเป็นมิตร ตนเองยืนดูอยู่นานไม่ซ้อจึงรู้สึกไม่สบายใจ แต่นางท�าใจ
ื
ไม่ได้ที่จะจ่ายเงินจ�านวนนี้เลยหาเหตุผลมาอ้าง
“ไว้ข้าให้สามีมาซ้อให้ข้า” นางย้มหวาน พูดตามมารยาทสองสาม
ื
ิ
ประโยคแล้วก็เดินจากไป

หลังจากนางไปแล้ว พ่อค้าก�าลังจะเก็บหวีไม้ลงกล่อง หน้าแผงก ็
มีลูกค้าเข้ามา

“เอามาให้ข้าดูซิ”

พ่อค้าชะงัก เห็นลูกค้าคนหนึ่งยืนอยู่ตรงหน้าแผง
ั
ิ
เขาเพ่งมาต้งแผงได้ไม่นานจึงไม่รู้จักฉู่สยง เห็นเขาจะดูก็ส่งหวีไม้
ให้เขา

“เมื่อครู่แม่นางผู้นั้นชอบหวีไม้เล่มนี้หรือ”

พ่อค้าได้ยินจึงมองส�ารวจเขา ฉับพลันก็นึกขึ้นได้
“ท่านคือสามีของแม่นางผู้นั้นหรือ?”

ิ
ฉู่สยงเงยหน้าไม่ตอบ เพียงแต่ย้ม พ่อค้าคิดว่าเขายอมรับ เขายัง
นึกว่าแม่นางผู้นั้นหาข้ออ้างเสียอีก! นึกไม่ถึงว่ารอให้สามีซื้อให้จริงๆ
“หวีไม้เล่มนี้ใª้ไม้Êนอย่างดี ª่างไม้ที่ท�าขÖ้นมาเปšนª่างแกะÊลักให้

ี
กัºตระกÙลใหÞ่âต เพราะมีไม้เหลือจÖงท�าหวีข้นมา ท่านดÙดอกไม้ท่Êลักºน
Ö
ี
ด้ามหวีสิขอรับ ช่างไม้ธรรมดาไม่อาจเทียบได้ ข้าน้อยขายราคาน้ไม่แพง
็
ิ
ื
เลย! ท่านไปถามราคาได้เลย ถ้าไปร้านอ่นแพงกว่าอย่างน้อยๆ กสบเท่า”
ฉู่สยงพยักหน้า “ไม่เลวเลย”
ี
่
ุ
ี
้
ึ
พ่อค้าตาลกวาวขนมาทนท ร้ว่าตนเจอลกค้าทรู้คณค่า มโอกาส
ุ
ู
ู
ั
ี
10