Page 9 - อ่านฟรี! แม่ทัพขอแต่งงาน เล่มเดียวจบ
P. 9


                                                                  เ
                                                                 ม
                                                                โมเหยียน
                                                                โ
                                                                     ย
                                                                       น
                                                                    ยี
                                                                   ห
                                ื
                                    ื
                                    ้
                        ่
                        ึ
                               ็
                                                   ึ
                                                         ี
                                                                   ั
                                        ่
                                        ึ
                                              ั
            อย่าง ข้าวหนงถ้วย กคอเนอหนงจาน ผกหน่งจาน อกจานเป็นผกดอง
            ตามÄดูกาลที่ขึ้นชื่อของโรงเตี๊ยม
                                                        ี
                   อาหารต้องรอ แต่สุราจะต้องข้นโตะก่อน เส่ยวเอ้อร์เชิญเขาน่ง
                                             ึ
                                                                       ั
            จากนั้นก็ไปจัดเตรียมสุราและอาหาร
                   ฉู่สยงกวาดตาอย่างไม่ใส่ใจ ทันใดนั้นก็ชะงักงัน
                   โตะมุมใกล้กับประตูมีหญิงสาวงดงามสงบเสง่ยมน่งอยู่ เขาไม่เคย
                                                            ั
                                                        ี
            เห็นใบหน้านี้มาก่อน
                     ี
                   เส่ยวเอ้อร์ยกสุรากับผักดองมาก่อน ก�าลังจะไปยกอาหารจานร้อน
            อีกสองจานกลับถูกฉู่สยงเรียกไว้
                   “หญิงผู้นั้นคือใคร”
                                             ี
                                                               ิ
                                               ิ
                   เส่ยวเอ้อร์มองไปทิศทางท่เขาช้ ย้มตอบ “นางคือหล่วฮุ่ยเหนียง
                                         ี
                     ี
              ี
            ท่อยู่หมู่บ้านดอกซ่ง ผักดองของโรงเต๊ยมล้วนส่งมาจากนาง วันน้นางมา
                                                   ั
                                            ี
                            ิ
                                                                  ี
            ส่งของขอรับ”
                   “เช่นน้นหรือ” ฉู่สยงชวนคุยท่าทางเหมือนไม่ใส่ใจ “สะใภ้ตระกูล
                        ั
            ใด”
                   “ตระกูลอูŽที่หมู่บ้านดอกซิ่งขอรับ”
                   “ท�านาหรือ”
                                                  ี
                                                   ิ
                   “เดิมทีใช่ขอรับ แต่ต้งแต่สองปีก่อนท่ส้นนายท่านผู้เ²่าตระกูลอูŽ
                                    ั
            ฮูหยินผู้เ²่าก็ขายที่นาจนหมดขอรับ”
                                                                 ี
                   ฉู่สยง¿˜งด้วยสีหน้าเรียบเฉยเสมือนถามไปเล่นๆ เห็นเส่ยวเอ้อร์
            มองด้วยสายตาสงสัย เขาจึงพูดว่า “ขาคิดว่าผูดูแลโรงเตี๊ยมแต่งสะใภ้เสีย
                                                  ้
                                           ้
            อีก”
                   เสี่ยวเอ้อร์ได้ยินก็ชะงัก ฉับพลันก็นึกขึ้นได้จึงยิ้มไปพูดไป “ผู้ดูแล
                                                                           7
   4   5   6   7   8   9   10   11   12   13   14