Page 7 - อ่านฟรี เทพธิดาลิขิตบัลลังก์ 1
P. 7

ึ
                                     บทท่หน่ง
                                          ี











                                 ื
                  ฉันฝันอีกแล้ว แม่ซ้อกระโปรงลายดอกไม้แสนสวยให้ฉัน พอสวมมันพ่อ
                                                             ้
                  ั
              ี
                                                                        ั
                                     ี
                              ู
                                                             ึ
            ็
           กเรยกฉนว่าหญิงสาวผ้เลอโฉมท่สุดในโลก น้องชายบอกว่าโตขนจะแต่งงานกบ
                                                              ั
                                                                    ื
           ฉัน ให้ฉันเป็นเจ้าสาวของเขา เขาเลยโดนพ่อตีจนหัวปูด แต่ว่าน่นเป็นเร่องเมอ
                                                                        ่
                                                                        ื
           เจ็ดปีก่อนหน้าน้ ไม่สิ น่าจะพันปี...ฉันคิด¿ุ‡งซ่านอีกแล้ว ควรจะไปซ้ออาหารเช้า
                        ี
                                                                ื
           ได้แล้ว ฉันก็หิวเป็นเหมือนกัน
                  ฉันสะพายย่ามท่เต็มไปด้วยรอยปะชุนแล้วหยิบร่มกระดาษน้ามันข้าง
                                                                   �
                               ี
                                   ั
           ประตูเดินออกจากบ้าน จากน้นใส่กุญแจ ถือโอกาสลูบภาพเทพผู้พิทักษ์ประต ู
           บนประตูให้เรียบแล้วเอ่ยลา ทว่าเพ่งเดินออกจากร้วประตูก็ถูกเจ้าตัวสีเขียวเข้ม
                                                   ั
                                       ิ
                                                      ี
                                         ิ
                                               ื
                ึ
           ตัวหน่งท�าให้ตกใจจนตัวโยน เจ้าตัวหย่งยโสเล้อยคดเค้ยวผ่านหน้าไปด้วยท่าทาง
           เกียจคร้าน ไม่เห็นฉันอยู่ในสายตาสักนิด
                  “เจ้าเขียวน้อย เจ้าต้องการให้ข้าตกใจตายใช่หรือไม่ แต่ข้าไม่กลัวหรอก”
           ฉันยกเท้าก้าวข้ามงูสีเขียวตัวเล็ก เชิดหน้ายืดอกตรงเลียนแบบท่าทางของมัน
           แล้วเดินไป
                                                    ี
                     ี
                  ปีน้Äดูฝนมาเยือนเร็ว ปริมาณฝนและวันท่ฝนตกก็มากกว่าปีก่อน ฉัน
                                                    ั
                                                                      ู
                                                                        ี
                                                              ื
                                                                  ั
                                ุ
                           ่
                                    ั
             ่
                     ี
                  ั
                           ี
                     ่
                                       ึ
                                             ้
                                             ี
           ไมชอบวนทฝนตกนเลย ทกครงทถงเวลานขาของฉนจะปวดเหมอนหวใจถกมด
                                    ้
                                      ี
                                      ่
           กรีด ตกกลางคืนก็มักจะปวดจนฉันรู้สึกตัวต่นต้องมาต้มน้าร้อนเพ่อประคบมัน
                                              ื
                                                         �
                                                                ื
   2   3   4   5   6   7   8   9   10   11   12