Page 37 - อ่านฟรี! BIRTHDAY ปลายทางของความฝัน
P. 37
BIRTHDAY
ปลายทางของความฝน
ั
“ยะ อย่าเลยครับ”
“เป็นการชดเชยที่ผมมัดมือชกชวนมาไงล่ะครับ ก�าลังออกไปข้างนอกแท้ๆ ต้อง
ขอโทษด้วยนะครับ”
้
หูของยูริฮาระแดงแจ ท�าใหรูวาเจาตัวคงคิดมากเรื่องเงินอยูจริงๆ ทาคิโมโตะจึง
่
้
่
้
เบี่ยงประเด็นแบบเนียนๆ เพื่อไม่ให้อีกฝ่ายรู้สึกอับอาย
“พอมีร้านเปดใหม่ผมก็อยากมาส่องดูนิดๆ ดีจริงๆ ที่มีคนมาเป็นเพื่อน”
“ผมเพิ่งเคยเข้าร้านสวยๆ แบบนี้เป็นครั้งแรก ใจเต้นไปหมดเลยล่ะครับ”
ยูริฮาระพูดเสียงเบาหวิว คล้ายจะเก้อเขิน
“ผมดีใจมากจริงๆ ที่คุณชวนมา”
ทาคิโมโตะลังเลเล็กน้อยว่าควรตอบกลับอย่างไร เขาแค่ชวนแบบทีเล่นทีจริง
ั
ั
เพราะต้งใจแกล้ง แต่พอได้ยินแบบน้นก็ชักรู้สึกผิด อีกอย่าง แม้จะบอกว่าเป็นคาเฟเปด
ใหม่ ตกแต่งภายในอย่างดี แต่สุดท้ายแล้วก็เป็นคาเฟธรรมดา หาได้ดาษด่นท่วไป พอ
ั
ื
ั
เล่นพูดจาเหมือนสาวน้อยมีคนพาเข้าร้านอาหารฝร่งเศสสามดาวเป็นคร้งแรกแบบน้ ก ็
ี
ั
ชวนให้กระอักกระอ่วน
“เอ่อ เมื่อกี้ทาคิโมโตะซังให้ผมแนะน�าร้าน แต่ผมไม่เคยกินอาหารข้างนอก เลย
ไม่รู้จักสักร้าน...”
ยูริฮาระพูดจาเป็นเชิงขอโทษขอโพยพลางจ้องมองใบมินต์ที่ลอยอยู่ในแก้วน�้า
“ปกติท�ากินเองเหรอครับ”
“ครับ เอ่อ...แต่ผมก็ไม่ได้ท�าอาหารเก่งขนาดนั้น”
บางคนอาจท�ากินเองแล้วอร่อยกว่า แต่กรณีของยูริฮาระเหตุผลคงเป็นท�ากินเอง
เพื่อประหยัด ดูท่าจะไม่เรื่องมากกับเรื่องอาหารการกินเท่าไรด้วย
ั
ส่วนมิสึกิน้นชอบอาหารเลิศรสเป็นท่สุด ท่ชอบเป็นพิเศษก็คือหอยนางรมสด
ี
ี
เขาสามารถแกะเปลือก ใช้มีดคว้านออกมาเองแล้วกินท้งๆ อย่างน้นเลยได้อย่างคล่องแคล่ว
ั
ั
34
