Page 50 - อ่านฟรี หนึ่งใจรักของปีศาจน่าชัง
P. 50

ISEHARA SASARA


                  (มาซาโตะ ยินดีด้วยนะ!)

                  อาโอะโพล่งออกไป แต่มาซาโตะกลับมองมาแบบไม่เชื่อสายตา
                  (น่าดีใจเนอะ! ได้เป็นครอบครัวเดียวกับคุณหมอท่รักด้วย! คุณปูท่จากไปคงจะ
                                                                  ี
                                                       ี
           หมดห่วงแล้วล่ะ ฉันเองก็ดีใจมากเหมือนกัน)

                  “อาโอะ...มันน่าดีใจตรงไหนกัน!”
                  จู่ๆ อีกฝายก็กระชากเสียงใส่จนอาโอะสะดุ้งเฮือก

                  “ถ้ากลายเป็นลูกของคุณหมอ ฉันต้องย้ายไปอยู่โตเกียวนะ? อาโอะรับได้เหรอ?”
                  เด็กชายเขย่าตัวอาโอะ

                       ี
                                             ั
                  เร่องน้ไม่ได้อยู่ในหัวมันเลยจนกระท่งถูกถาม เพราะอาโอะหวังแค่ว่ามาซาโตะ
                    ื
           จะร่าเริงสดใส และมีรอยยิ้มอย่างนี้เรื่อยไป
                                                                         ี
                                                      ี
                                     ื
                  “โตเกียวเชียวนะ! คนละเร่องกับสถานสงเคราะห์ท่ห่างกันแค่ห้าสถานีเลย ท่จริง
                            ื
                        ี
                                            ั
                                                         ี
                                                                    ั
                                 ิ
                                     ั
                                        ็
                                                                          ็
                                                                   ี
                                                                   ่
           ต่อให้ย้ายไปโตเกยวหรออเมรกา ฉนกจะกลบมาหาอาโอะอย่ด แต่ระหว่างทยงเป็นเดก
                                                        ู
           มันท�าไม่ได้ไง เข้าใจรึเปล่า อาโอะ พวกเราจะไม่ได้เจอกันแล้วนะ?”
                  ความกังวลเริ่มก่อตัวขึ้นเมื่อถูกถามซ�้าอีกรอบ อาโอะไม่รู้ว่าโตเกียวอยู่ห่างจาก
           หมู่บ้านนี้เท่าไร แต่มั่นใจว่าไม่ใช่ระยะทางที่คิดจะมาก็มาได้แน่นอน
                  หนึ่งปีที่ผ่านมาทั้งสองมักอยู่ด้วยกันตลอด ตัวตนของมาซาโตะกลายเป็นทุกสิ่ง
                     ี
                                                   ็
                                                                          ื
                                                                        ี
                                                                      ั
                                          ื
           ทุกอย่างในชวิตของอาโอะไปแล้ว ไม่ว่าเม่อไรอาโอะกจะคิดถึงมาซาโตะเสมอ ท้งท่เม่อ
                                               ั
           ก่อนเคยอยู่ตัวเดียว แต่มันกลับนึกถึงช่วงเวลาน้นแทบไม่ออกแล้ว นับประสาอะไรกับ
           อนาคตที่จะไม่ได้เจอกันอีก แค่ลองจินตนาการยังท�าไม่ได้เลย
                                                                      ั
                                 ี
                       ี
                  “พรุ่งน้....ฉันต้องไปท่บ้านคุณหมอตอนเท่ยงแล้วอยู่ท่น่นเลย หลังจากน้นก็ค่อย
                                                ี
                                                          ั
                                                        ี
           ย้ายไปโตเกียววันเสาร์หน้า เพราะงั้นจะเหลือแค่วันนี้ที่ฉันมาหานายได้”
                  แววตาที่มองตรงมาเริ่มมีน�้าใสๆ คลอหน่วย
                                                                  ั
                  “ฉันลองคิดดูจนได้ค�าตอบแล้วว่าไม่อยากแยกจากนาย! เพราะง้นฉันจะไม่ไป
                                          47
   45   46   47   48   49   50   51   52   53   54