Page 17 - อ่านฟรี รักนี้ไม่ใช่พรหมลิขิตหรอกนะ
P. 17
MICHI ICHIHO
้
่
้
่
่
่
ทั้งที่มีภาพแหงความสุขของคูรักคูแลวคูเลาผานไปมาอยูขางนอกหนาตางคาเฟ
่
้
่
่
่
ี
แห่งน้แท้ๆ ซุมิกลับได้พบเจอเหตุการณ์ท่ดูราวกับละครโศกในชีวิตจริงไปพร้อมกันด้วย
ี
และนั่นท�าให้เขารู้สึกตื่นเต้นอย่างไรชอบกล
ั
แต่ก็ดูเป็นคู่ท่เหมาะกับบทสนทนาบอกเลิกกันจริงๆ น่นแหละ ซุมิคิดทบทวน
ี
ี
ี
ั
ิ
ถึงส่งท่เพ่งเจอมาระหว่างท่เดินอยู่คนเดียว ถึงเป็นแค่การนึกภาพง่ายๆ แบบท่ท้งสองคน
ี
ิ
เมื่อครู่กลายเป็นเพียงภาพวาด ใบหน้าด้านข้างที่แสนเย็นชากับน�้าเสียงไร้เยื่อใยที่พูดว่า
ั
ี
ิ
“ท้งไปเถอะ” ของชายคนน้นยังชัดเจน เป็นบรรยากาศท่จะเรียกว่าเยือกเย็นก็ไม่ใช่ จะเรียก
ว่าไร้อารมณ์ก็ไม่ขนาดนั้น เป็นความรู้สึกเหมือนกับเวลาบังเอิญแตะโดนแก้วน�้าเย็นจัดที่
ไม่มีหยดน�้าเกาะรอบแก้วเลยสักหยดและท�าให้อุณหภูมิร่างกายลดต�่าลงเล็กน้อย นั่นคือ
ิ
ิ
ี
ส่งท่ประทับอยู่ในความทรงจ�าของซุมิ ชัดเจนย่งกว่าภาพของขนตางามงอนหรือสีลิปสติก
ของผู้หญิงที่นั่งก้มหน้าอยู่ตรงที่นั่งด้านในเสียอีก
ขณะน้เร่มค่าลงแล้ว ซุมิแหวกว่ายฝาฝูงชนคลาคล่าบนถนนมาจนถึงร้านอาหาร
ิ
ี
�
�
เขาเข้าไปในร้านและมองหาโตะของน้องสาวกับแฟน
“พี่คะ ทางนี้ค่ะ พวกหนูรอจนเริ่มกินข้าวก่อนแล้วนะเนี่ย...”
“ไง โค ไม่ได้เจอกันนานเลยนะ”
“วันนี้ก็เหนื่อยหน่อยนะ นายจะดื่มอะไร? มาโกะ ขอเมนูเครื่องดื่มทีสิ”
“ค่า...”
ี
ั
โคเป็นเพ่อนกับซุมิมาต้งแต่สมัยเข้าโรงเรียนประถม เลยได้รู้จักน้องสาวท่อ่อน
ื
กว่าพวกเขาสองปไปด้วย พวกเขาอยู่ด้วยกันเหมือนพี่น้องสามคนมาตลอด ดังนั้นพอโค
ได้พ่วงต�าแหน่ง ‘แฟนของน้องสาว’ หลังจากท่ทุกคนเติบโตข้นเป็นวัยรุ่นแล้วซุมิก็รู้สึก
ึ
ี
ั
ี
กระอักกระอ่วน แต่ถ้าสองคนน้แต่งงานกัน โคจะกลายเป็นคนในครอบครัวท้งทางพฤตินัย
ี
และนิตินัย ถึงตอนน้นซุมิคิดว่าเขาคงจะโล่งใจแปลกๆ เหมือนว่าในท่สุดทุกอย่างก็เข้าท ่ ี
ั
เข้าทาง
ี
ั
ี
หลังจากท่ทุกคนชนแก้วกันอีกคร้งเม่อเบียร์ท่ซุมิส่งไปมาเสิร์ฟท่โตะ มาโกะก็เอ่ย
ี
ั
ื
ถามขึ้นว่า “วันนี้งานยุ่งหรือเปล่า?”
“ไม่เท่าไร แค่เข้าไปดูการถ่ายท�าโฆษณา เสร็จแล้วก็ตรงมาที่นี่เลย”
15
