Page 16 - อ่านฟรี รักนี้ไม่ใช่พรหมลิขิตหรอกนะ
P. 16
รักน้ไม่ใชพรหมลิขิตหรอกนะ
่
ี
ิ
ี
อีกฝายว่าพลางส่งย้มกลับมา เธอคนน้น่าจะอายุมากกว่าซุมินิดหน่อย เป็น
พ่สาวท่สวยมากๆ จนท�าเอาซุมิพูดติดอ่างไปหมด “ขะ ขอบคุณครับ” เขาตอบกลับและ
ี
ี
รับทิชชูมาเช็ดกาแฟบนเคาน์เตอร์ ขณะที่เช็ด ความคิดที่ว่า หรือนี่จะเป็นการ ‘เจอเนื้อคู่
ึ
ี
ี
โดยบังเอิญ’ ? ผุดข้นมาในหัว ฉากแรกในการ์ตูนท่อ่านเม่อก้น้ก็เป็นฉากท่ตัวละครท�าของ
ี
ี
ื
หกเหมือนกัน ถึงจะเป็นชามคิตสึเนะอุด้ง แทนท่จะเป็นถ้วยกาแฟก็เถอะ...ทว่าหญิงสาว
ี
1
ั
ื
ั
ู
ุ
ิ
ั
้
ี
คนนนกลบละสายตาไปจากซมโดยไม่พดอะไร ก่อนจะหนไปโบกไม้โบกมออย่างดใจให้
ชายหนุ่มนอกกระจกร้านที่ก�าลังเดินใกล้เข้ามา
น่นสินะ เร่องคงไม่ง่ายดายขนาดน้นหรอก มันก็แค่ภาพเพ้อฝนท่เกิดข้นเพียง
ื
ี
ั
ึ
ั
ี
ช่วพริบตาเท่าน้นแหละ ต่อให้เธอไม่ได้นัดชายหนุ่มท่ไหนเอาไว้ก็เถอะ คนอย่างฉันคงไม่
ั
ั
กล้าพอจะเข้าไปคุยหรือขอช่องทางติดต่อจากเธอหรอก ซุมิคิดขณะยัดทุกอย่างยกเว้น
ถาดลงไปในถังขยะที่มีปายเขียนไว้ว่า ‘กระดาษ’
ี
เสียงแห้งๆ ของกระดาษท่ร่วงหล่นลงไปในถังถูกแทรกด้วยเสียงของหญิงสาวท ่ ี
พูดขึ้นมาวา “ขอให้เธอโชคดีนะ” นั่นท�าให้ซุมิเคลื่อนสายตาไปยังที่นั่งขางๆ โดยอัตโนมัติ
้
่
ด้วยความรู้สึกสงสัยว่า ท�าไมเธอถึงน�้าตาซึมอย่างนั้นล่ะ
“ขอโทษนะ ฉันลืมเอากุญแจมาคืนให้เธอ”
“ไม่เป็นไร ทิ้งไปเถอะ”
“...เข้าใจแล้ว”
ั
ี
ั
บทสนทนาระหว่างหนุ่มสาวซ่งน่งหันหน้าเข้าหากันอยู่ท่โตะส�าหรับสองคนน้น
ึ
ี
ี
คงเป็นการบอกเลิกกันไม่ผิดแน่ ตอนท่ซุมิตัดสินใจว่าจะรีบออกไปจากตรงน้เพราะรู้แน่
ึ
แล้วว่าถึงอยู่ต่อไปก็มีแต่จะอึดอัดใจเปล่าๆ ฝายหญิงก็คว้าถ้วยกระดาษข้นมาแล้วสาด
ของเหลวข้างในใส่ฝายชาย
“ลาก่อน”
้
็
่
โชคดี จะวาอยางนั้นก็คงพูดได้ไมเต็มปากเทาไร แตโชคดีที่ของเหลวในถวยเปน
่
่
่
่
น้าเปล่าไม่ใช่กาแฟ อย่างไรก็ตามซุมิท่ได้เห็นจังหวะสาดน้าน้นก็เกือบจะส่งเสียงร้องออก
�
�
ั
ี
ไปอย่างลืมตัวจนต้องยกมือขึ้นมาปดปากเอาไว้ แล้วเดินหนีออกมาจากร้าน
1 อุด้งใส่ฟองเต้าหู้ทอดแผ่นใหญ่และต้นหอมซอย
14
