Page 44 - อ่านฟรี! หลงเหลือเพียงครึ่งหัวใจ 1
P. 44
หลงเหลือเพียงครงหัวใจ 1
่
ึ
“เป็นผู้ชายเหมือนกันเลยจ�าเป็นต้องปดบังเหรอครับ?”
“ปกติก็เป็นแบบนั้นไม่ใช่เหรอ?”
“เป็นผู้ชายเหมือนกันเลยเป็นภาระเหรอครับ?”
“เรื่องนั้น...”
่
่
่
ู
ุ
่
ิ
็
ิ
่
้
ชซราอพดอะไรไมออก เขาไมนกไมฝนมากอนวาตนจะกลายเปนฝายโดนไลตอน
ั
ึ
่
จนมุมเช่นนี้
“เขาน่าจะเป็นคนมีหน้ามีตาในสังคม ถ้าคนอื่นรู้เข้าอาจสร้างความเดือดร้อนได้
เลยต้องปดบังทั้งชื่อทั้งนามสกุลละมั้ง”
ชั้นบนสุดของแมนชันไฮไรส์ ในไดอารีของวันหนึ่งมีบันทึกเอาไว้ว่าถูกร้องขอให้
ั
ั
ไปช่วยเลือกโคมไฟให้ พวกเขาเลยไปชอปปงด้วยกน ดูเหมือนว่าแค่ห้องน่งเล่นก็กว้าง
พอๆ กับแมนชันทั้งห้องของครอบครัวทั่วไปเลยทีเดียว
ถึงอายุมากกว่าก็เถอะ แต่มีท่พักหรูหราขนาดน้นในวัยสามสิบส่ มันไม่ธรรมดา
ี
ั
ี
บางทีเงินจ�านวนมหาศาลนั่น ‘M’ อาจให้ตนมาก็ได้
“ผมไม่อยากสร้างความเดือดร้อนให้ใครที่มาเกี่ยวข้องกับผม”
“สร้างความเดือดร้อนหรือไม่ ต้องถามเจ้าตัวถึงจะรู้ครับ”
แม้เป็นเรื่องในอดีต แต่ชิซุราอิท�าใจไว้แล้วว่าหากสารภาพเรื่องรสนิยมทางเพศ
ออกไปต้องโดนรังเกียจแน่ พอเจอแบบนี้เข้าเลยท�าตัวไม่ถูก
ั
ท้งสองยืนน่ง เสียงจอแจของผู้คนท่เดินขวักไขว่ไปมาลอยผ่านด้านข้างราวกับ
ิ
ี
ก�าลังลูบไล้ เมื่อคนกลุ่มหนึ่งเดินจากไป อีกกลุ่มก็โผล่ขึ้นมาแทน
“ท�าไมคุณถึงใจดีกับผมนัก?”
น�้าเสียงเต็มไปด้วยความเกรงใจ แม้แต่ตัวเองยังอดตกใจไม่ได้
นึกว่าค�าถามถูกพัดพาผสมกับเสียงจอแจไปเสียแล้ว
“ท�าไมน่ะเหรอ...”
42
