Page 46 - อ่านฟรี! ที่รักของใจคือใครกัน (เล่มเดียวจบ)
P. 46

KIRIE MAKOTO


          จะไม่ใช่ลุงก็เถอะ!”
                ถ้าเป็นไปได้ก็อยากมีอะไรกับชายคนนั้นที่เจอกันเมื่อเดือนก่อน

                เฮ้อ...อากิระทอดถอนใจ ลงไปนอนกล้งบนพ้นเส่อ ห้องท่เคยมีเสียงบ่นโวยวาย
                                                          ี
                                            ิ
                                                 ื
                                                    ื
                                                    ี
          กลับสู่ความเงียบสงบอีกคร้ง เหลือแค่เสียงฝนปรอยๆ ท่กระทบกับกันสาดสังกะสีตรง
                              ั
          หน้าต่าง
                เมื่อนอนฟังเสียงที่ตอกย�้าถึงความเงียบไปเรื่อยๆ หัวก็เริ่มเย็นลง จนรู้สึกได้ว่า
          แม้แต่เสียงถอนใจเบาๆ ยังดังสะท้อนจนน่าตกใจ
                เมื่อกี้เขาเอะอะมากไปหน่อย อาจจะรบกวนลูกบ้านคนอื่นที่อยู่ชั้นล่างก็ได้

                ระหว่างที่ส�านึกผิดอยู่นั้นเอง...

                กอกๆ
                เสียงเคาะก�าแพงแว่วมา แม้จะไม่ดังมาก แต่ก็ไม่ได้เบาถึงขนาดมองข้ามได้

                “...เอะ”
                อากิระยันตัวขึ้น เงี่ยหูฟัง

                                        ิ
                           ี
                             ิ
                                                   ่
                                             ี
                                                ื
                                                ้
                                                      ื
                                          ่
                                                   ั
                           ่
                                                                ่
                 ่
                                                                 ็
                นนไม่ใชเสยงทเกดจากธรรมชาตอยางเสยงพนลนหรอเสยงฝน แตเปนเสียงเคาะ
                 ั
                      ่
                        ี
                                                         ี
          เรียกแบบจงใจ เขาเสียวสันหลังวาบขึ้นมาทันทีเมื่อไม่สามารถคิดเป็นอื่นได้
                ข้างห้องไม่น่าจะมีใครอยู่ เพราะเอโต้เคยบอกว่าลูกบ้านท่อยู่ช้นสองมีแค่อากิระ
                                                          ี
                                                             ั
          คนเดียว ดังนั้นจึงเป็นไปไม่ได้ที่จะมีคนอยู่ในห้องข้างๆ
                “...ดึกแล้ว อย่าเสียงดังสิครับ”
                ไม่ใช่แค่เสียงเคาะที่แว่วมาจากอีกฟากของก�าแพง
                “อะ...เอะ...”
                  ี
                น่ละม้งท่เขาเรียกว่าสร่างเมาทันตา อากิระรู้สึกเย็นวาบพร้อมกับได้สติในเวลา
                     ั
                       ี
          อันรวดเร็ว ใครอยู่ในห้องข้างๆ กันนะ
                “เอ่อ ขะ ขอโทษครับ...?”
                                         43
   41   42   43   44   45   46   47   48   49   50   51