Page 41 - อ่านฟรี! ที่รักของใจคือใครกัน (เล่มเดียวจบ)
P. 41

่ ี
                                 ทรักของใจคือใครกัน!

          ได้รู้แล้วว่าตนมีความกระตือรือร้นซ่อนอยู่ อย่างน้อยเขาก็กล้ายืนยันในส่งท่หัวใจเรียกหา
                                                                ี
                                                              ิ
          หากคราวหน้าเจอสิ่งที่ท�าให้ใจหวั่นไหว ก็ยังหวังได้ว่าเขาจะพยายามไขว่คว้ามันมา
                ...ถ้ามีโอกาสได้เจอกันอีก คราวนี้ต้องถามชื่อให้ได้...!

                คงไม่เลวนักหากชีวิตแสนม่นคงท่เขาใฝ่ฝันจะมีดอกไม้นามว่าความหวังงอกงาม
                                    ั
                                        ี
          อยู่ด้วย
                ครั้นได้ข้อสรุปในแง่บวกแล้วจิตใจก็พลอยสงบลง อากิระนอนมองฝ้าเพดานจน

          กระทั่งเคลิ้มหลับไปในที่สุด



                เช้าวันจันทร์มีฝนตกปรอยๆ

                                         ่
                                         ี
                                                             ่
                เข้าฤดูฝนเตมตัวแล้วสินะ โชคดทฝ้าเพดานห้องเขาสะอาดเอยมไร้คราบ ไม่ม ี
                                                             ี
                                        ี
                         ็
          วี่แววว่าน�้าฝนจะรั่วซึมลงมา
                “มิโตจจิ ห้องใหม่เป็นยังไงบ้าง? อะ ต้องเรียกห้องเก่ามากกว่ามั้ง”
                เพ่อนร่วมงานท่มาชวนคุยตบบ่าเขาพลางหัวเราะร่วน น่ก็เป็นเหมือนธรรมเนียม
                            ี
                  ื
                                                        ี
          ปฏิบัติอย่างหน่งหลังย้ายบ้าน แม้อีกฝ่ายจะชอบแซวว่าอากิระเป็นผีสิงซากตึก แต่เจ้าตัว
                     ึ
                              ี
                     ื
          ก็มักจะแวะมาด่มหรือค้างท่ห้องเขาอยู่เป็นระยะ เพราะห้องของอากิระชวนให้คิดถึงบ้าน
          ของคุณปู่
                                                   ื
                “คราวน้เหมือนห้องกลางยุคโชวะน่ะ ต้องวางเคร่องซักผ้าไว้หน้าห้องด้วย อะ แต่
                      ี
          มีอ่างอาบน�้านะ วันหลังแวะมาเที่ยวสิ”
                “ไม่พลาดหรอก งั้นท�าไก่ปันก้อนผสมใบชิโสะให้กินอีกได้ไหม”

                “ค่าวัตถุดิบหารครึ่งนะ”
                “ได้เลย”

                อากิระคุยเล่นกับเพื่อนที่สนิทกันก่อนจะเริ่มงานต้นสัปดาห์ด้วยความเบิกบาน

                                  ้
                                  ี
                               ื
                      ื
                                   ี
                แต่เขาลมไปเลยว่าคนนมงานสงสรรค์คลายร้อนประจาปของฝ่ายขายและฝ่าย
                                       ั
                                                        �
                                         38
   36   37   38   39   40   41   42   43   44   45   46