Page 40 - อ่านฟรี! ที่รักของใจคือใครกัน (เล่มเดียวจบ)
P. 40

KIRIE MAKOTO


                                                            ี
                   ิ
                      ี
           ั
          น้นเลย เขาเร่มท่จะอนุญาตให้หัวใจของตนโหยหาใครสักคนหลังจากท่เพิกเฉยความรู้สึก
          นี้มานาน
                ...ถ้าได้เจอคนคนนั้นอีกก็ดีสิ...
                เวลาต้องการติดต่อกับคนแปลกหน้า คนปกติเขาท�าอย่างไรกันเหรอ อากิระรู้
                                                                        ่
                  ็
                                                   ่
                                                   ี
                                                  ี
                            ่
                                                             ั
             ่
          แค่วาต้องเปนฝ่ายลงมือกอน หากแวะเวียนไปยังสถานท่ทเคยพบกันคร้งแรก โอกาสทจะ
                                                                        ี
          ได้เจอก็ใช่ว่าจะเป็นศูนย์...ถ้าอีกฝ่ายนึกสนใจเขาอยู่บ้าง
                                                                  ั
                                                 ี
                  ื
                              ี
                เม่อได้ข้อสรุปดังน้ก็รู้สึกกระตือรือร้นอย่างท่ไม่เคยเป็นมาก่อน ดังน้นในช่วงท ่ ี
          ก�าลังเตรียมตัวย้ายบ้านอากิระจึงแวะไปที่นิโจเมะอีกครั้ง
                แต่ปรากฏว่าแผนล่มไม่เป็นท่า อตส่าห์ไปแบบสตครบถ้วนก็ยังไม่วายถูกตาม
                                         ุ
                                                     ิ
          จีบอีก อากิระพยายามจะปฏิเสธแล้ว แต่อีกฝ่ายไม่ได้พูดจารู้เร่องเหมือนคู่รักคราวก่อน
                                                        ื
          ผลคือถูกตามตื๊อจนต้องหนีเข้าบาร์ที่เคยมาครั้งหนึ่งเพราะหวังจะสลัดให้หลุด โชคไม่ดีที่
          อีกฝ่ายดันหาเจอแล้วตามมาน่งข้างๆ บาร์เทนเดอร์คงสังเกตเห็นสีหน้าอึดอัดของเขาเลย
                                ั
                                                                   ี
          ท�าเนียนเข้ามาคุยด้วยเพ่อช่วยเหลือ ถ้าไม่ได้พนักงานส่งดอกไม้ช่วยพาออกไปท่ถนนใหญ่
                           ื
          อากิระก็ไม่รู้ว่าจะหลุดจากตรงนั้นมาได้อย่างไร
                                                ั
                ด้วยเหตุน้เขาจึงถอดใจและคิดว่าคงไปแถวน้นคนเดียวไม่ไหว ต่อให้กล้าไปก็คง
                        ี
                                  ุ
                 ื
                                              ็
                                                        ิ
                 ๊
                                                                    ั
                   ี
          โดนตามตออก เขาไม่อยากให้หน่มเจ้าเสน่ห์มาเหนแล้วเข้าใจผดว่าตนมาตามจบผู้ชาย
          เพราะไม่ว่าจะมองจากมุมไหน คืนนั้นอากิระก็เหมือนคนใจง่ายไร้สมองจริงๆ
                “...ไม่ไหวเลยเรา...”
                อุตส่าห์ลงมือท�าอะไรสักอย่าง แต่ผลลัพธ์กลับไม่เป็นดังคาด ช่วงเวลาอันแสน
                ี
          เร่าร้อนท่เจ้าของแววตาชวนฝันมอบให้น้น คิดเสียว่าเป็นสีสันเล็กๆ ในโลกสีเทาอันม่นคง
                                                                      ั
                                       ั
          ที่มีเขาอยู่คนเดียวอาจจะดีที่สุดก็เป็นได้
                                                      ่
                                                               ั
                                                         ี
                                                                       ี
                                                             ั
                          ็
                           ื
                               �
                        ั
                ถงอย่างนนกถอว่าทาเรองผดวสยไปหลายอย่าง เมอเทยบกบตวเขาในอดตท ่ ี
                 ึ
                        ้
                                       ิ
                                        ั
                                                      ื
                                  ื
                                  ่
                                     ิ
          เอาแต่คิดเล็กคิดน้อยจนไม่ยอมลงมือท�าอะไร บางทีมันอาจจะไม่สูญเปล่าซะทีเดียว เพราะ
                                         37
   35   36   37   38   39   40   41   42   43   44   45