Page 48 - อ่านฟรี! ที่รักของใจคือใครกัน (เล่มเดียวจบ)
P. 48
KIRIE MAKOTO
อุตส่าห์มองข้ามข้อนี้ไปแล้ว สุดท้ายก็ต้องเอ่ยออกมาจนได้
อากิระเสียวสันหลังวาบอีกครั้ง
ื
เขาไม่ได้กลัวส่งล้ลับ แต่ก็ไม่ได้ช่นชอบเหมือนกัน ถ้าเป็นไปได้ก็ไม่อยากยุ่งเก่ยว
ี
ี
ิ
เมาหลับไปเลยน่าจะเป็นทางออกที่ดีที่สุดส�าหรับตอนนี้ โชคดีที่เขาเมากรึ่มอยู่แล้ว
คิดได้ดังนั้นอากิระก็ขนฟูกในตู้ออกมาปูแล้วรีบมุดเข้าไป
...เวลาแบบนี้ ท�าไมถึงไม่อยากให้แขนขายื่นออกนอกผ้าห่มนะ
อากาศก�าลังอบอ้าวเพราะฝนตกแท้ๆ แต่อากิระกลับขดตัวกลม
“ถึงอย่างนั้นก็เถอะ...”
สรุปแล้วผีมีจริงเหรอ
จริงอยู่ท่อะพาร์ตเมนต์น้เก่าถึงข้นมีผีออกมาก็ไม่แปลก แต่ปกติผีเตือนให้คน
ี
ี
ั
‘อยู่เงียบๆ’ ด้วยรึไง หรือจะเป็นผีขี้กังวล? ตกลงไม่ใช่มนุษย์จริงเหรอเนี่ย
“...ถ้าเป็นคน ก็น่าจะเดินมาเคาะห้องเตือนกันตรงๆ รึเปล่า”
ี
ไม่หรอก เพราะไม่รู้ว่าคนแบบไหนท่แหกปากโวยวายอยู่ ส�าหรับเมืองใหญ่แบบน ี ้
ื
ี
การบุกไปห้องคนอ่นสุ่มส่สุ่มห้าคงเรียกได้ว่าไม่รักชีวิต ปกติแล้วน่าจะลังเลไม่กล้าเตือน
มากกว่า งั้นก็แปลว่าเป็นผีจริงๆ น่ะสิ
“...ไม่หรอกมั้ง ผีมีจริงที่ไหน ตั้งแต่เกิดมาเรายังไม่เคยเจอเลยนะ?”
อากิระปฏิเสธการมีอยู่ของวิญญาณโดยอิงจากประสบการณ์ที่ผ่านมา แต่โลกนี้
ี
อาจจะมีวิญญาณอยู่โดยท่เขาไม่รู้ก็ได้ สมัย ม.ปลาย เขารู้จักเด็กผู้หญิงอยู่คนหน่งท่ว่า
ึ
ี
กันว่ามีสัมผัสพิเศษ เธอเคยเป็นลมเพราะสัมผัสวิญญาณได้จนครูพละสุดหล่อต้องหาม
ออกไป จ�าได้ว่าเด็กคนน้นเคยเล่าเร่องวิญญาณต่างๆ ให้ฟังมาก่อน ไม่ว่าจะเป็นวิญญาณ
ั
ื
ี
ี
ั
ี
ผู้พิทักษ์ วิญญาณติดท่ หรือวิญญาณเร่ร่อนก็ตาม พอนึกถึงเร่องน้ ความม่นใจท่ว่าผีไม่ม ี
ื
อยู่จริงก็เริ่มสั่นคลอน
“...พรุ่งนี้ไปถามดูดีกว่า ว่าข้างห้องมีผีรึเปล่า”
45
