Page 27 - อ่านฟรี! พันธะสาป เล่ม 1
P. 27
à«‹ÍËÃ
à«‹ÍËÃ
à«‹ÍËÃÙ¤§Ù¤§Ù¤§Ù¤§Ù¤§Ù¤§Ù¤§Ù¤§Ù¤§Ù¤§
à«‹ÍËÃ
à«‹ÍËÃ
à«‹ÍËÃ
à«‹ÍËÃ
à«‹ÍËÃ
à«‹ÍËÃ
à«‹ÍËÃ
“จะเป็นไปได้อย่างไร คนที่นี่ล้วนรู้กันดีว่าในคฤหาสน์สกุลเว่ยมีนายน้อยอยู่
สี่ท่านคุณหนูหนึ่งท่าน นายน้อยเล็กมีนามว่าเว่ยเฉิงลั่ว เนื่องจากเป็นลูกหลง
ของนายท่านกับฮูหยิน อายุจึงห่างกับพวกพี่ชายพี่สาวมาก ดังนั้นเลยได้รับ
การประคบประหงมเอ็นดูมากที่สุด...บัดนี้ถึงแม้นายท่านกับฮูหยินจะสิ้นไป
แล้ว แต่พวกนายน้อยกับคุณหนูก็เอ็นดูน้องชายผู้นี้อย่างสุดชีวิต!”
“.....”
ที่แท้ตนเองก็มิได้เป็นที่โปรดปรานอย่างที่คิด!
เซวียนชิงโล่งอก ทว่าขณะเดียวกันในใจก็รู้สึกเซื่องซึมด้วยเช่นกัน
ก็เขาบอกแล้วอย่างไรเล่า ไหนเลยจะมีคนให้ความส�าคัญกับตัวแทน
ที่แม้แต่จะให้เป็นตัวแทนคนรักก็ยังท�ามิได้ ที่แท้อาลั่วก็คอยปองกันตัวเองจาก
เขามาตั้งแต่แรก ไม่ได้คิดจะพาเขากลับบ้าน ถึงขนาดชื่อแซ่ที่แท้จริงก็ยังปดบัง
เขา
แต่ว่าเป็นอย่างนี้ก็ดีแล้ว ต่างคนต่างรักษาระยะห่างต่อกัน ภายภาคหน้า
จะได้ไม่ต้อง ‘มีปญหาตามมาไม่จบไม่สิ้น’ เซวียนชิงปลอบใจตัวเอง หลังจาก
ทอดถอนใจออกมาหนึ่งเสียงเขาก็มิได้ค้างคาใจอันใดอีก
เซวียนชิงมีฐานะเป็นชนชั้นต�่าทราม แม้นจะเป็นอนุภรรยา แต่ใน
ความเป็นจริงแล้วฐานะกลับไม่ต่างอันใดกับข้ารับใช้ บ่าวไพร่ในเรือนมิได้เคารพ
ยกย่องหรือว่าดูหมิ่นดูแคลนเขาเป็นพิเศษ นี่ท�าให้เขาสบายใจยิ่ง
25
