Page 22 - อ่านฟรี! พันธะสาป เล่ม 1
P. 22
¾Ñ¹¸ÐÊÒ» 1ѹ¸ÐÊÒ» 1ѹ¸ÐÊÒ» 1ѹ¸ÐÊÒ» 1ѹ¸ÐÊÒ» 1ѹ¸ÐÊÒ» 1ѹ¸ÐÊÒ» 1ѹ¸ÐÊÒ» 1
¾ ¾ ¾ ¾ ¾ ¾ ¾
ประตูออกไปสอบถาม ฝาเท้าก็พลันเบาหวิวจนเขารู้สึกไม่สบายตัว ผ่านไป
สักพักก็รู้สึกแน่นหน้าอกขึ้นมา น�าพามาซึ่งความรู้สึกคลื่นไส้อยากจะอาเจียน
เขาพะอืดพะอมอยู่ครู่หนึ่งจึงพิงแผ่นไม้ที่อยู่ข้างกายเพื่อเดินกลับไปที่เตียง
ทว่ากลับยังคงมิอาจปดเปาความรู้สึกแปลกๆ นี้ออกไปได้
ความไม่สบายกายอยู่เหนือทุกสิ่งทุกอย่าง เซวียนชิงลืมเรื่องที่จะออก
ไปหาจ้าวจื่อลั่วเสียสนิท เขากลับขึ้นมานอนบนเตียงอีกครั้งหมายจะให้ตนเอง
รู้สึกดีขึ้นสักเล็กน้อย ทว่าร่างกายก็มีอาการดีขึ้นเพียงชั่วประเดี๋ยวเท่านั้น
หลังจากนั้นถึงแม้เขาจะนอนพักผ่อน แต่ก็ยังรู้สึกหน้ามืดตาลายอยู่ดี ราวกับว่า
ทุกสิ่งที่อยู่เบื้องหน้าหมุนกลับตาลปตร สมองมึนงงวิงเวียนยิ่งนัก
ท่ามกลางความสะลึมสะลือ เซวียนชิงจ�าไม่ได้ว่าตนเองนอนไปนาน
เท่าใด ต่อมาดูเหมือนจะมีคนเข้ามาในห้อง ดูแล้วน่าจะเป็นจ้าวจื่อลั่ว แต่ว่า
เขามิได้พูดพล่ามเป็นวรรคเป็นเวรเหมือนอย่างก่อนหน้านี้ อากัปกิริยาของ
เขาแลดูสงบนิ่งอย่างยิ่ง
ระหว่างที่สติรางเลือนอยู่นั้น เซวียนชิงคิดว่าตัวเองก�าลังหลับฝนอยู่
เขาคล้ายกับถูกกรอกอันใดบางอย่างเข้าปาก แล้วก็ดูเหมือนจะอาเจียนอันใด
ออกมา สรุปแล้วก็คือรู้สึกทรมานอย่างแสนสาหัส
สถานการณ์เช่นนี้ด�าเนินไปจนถึงยามราตรี เมื่อภายในห้องสว่างไสว
ด้วยแสงเทียนอันอบอุ่น เซวียนชิงถึงได้สติขึ้นมาบ้างเล็กน้อย เขาลืมตาขึ้น
อีกครั้ง จากนั้นก็เห็นจ้าวจื่อลั่วซึ่งนั่งอยู่ข้างเตียง
“คุณชายจ้าว...”
“เจ้าตื่นแล้วหรือ ข้าตกใจแทบแย่!” จ้าวจื่อลั่วได้ยินเสียงก็รีบเร่งขยับ
20
