Page 34 - อ่านฟรี! Security Blanket ห่มรักที่พักใจ
P. 34

่
                           Security Blanket ห่มรักทีพักใจ 1

          ชุดใหญ่ให้เหมือนกัน ตอนนั้นเธอเขี่ยมิยะทิ้งเหมือนเตะปราสาททรายริมหาดจนถล่ม
          คานาเอะที่เริ่มสัมผัสได้ถึงอันตรายก็รีบขอความช่วยเหลือจากทาคาซาโงะทันที
                ‘จังหวะนี้ไมใชเหรอที่ควรแสดงพลังฝรั่งเศสของซายะจังออกมานะ’

                ‘ไมเอาดวยหรอก พลังฝรั่งเศสนะตองใชกับคนที่ชอบสิ’
                ‘จะอะไรก็ไดทั้งนั้นแหละ รีบมาเร็ว!’
                ถึงจะต่อปากต่อค�ากันแบบนี้แต่ทาคาซาโงะก็รีบมาหาทันที ใช้ใบหน้ายิ้มแย้ม
          แจ่มใสและความมีไหวพริบรวมไปถึงทักษะการพูดคุยแบบฝรั่งเศสช่วยคุยกับฮานาฟุสะจัง

          เป็นคนที่พึ่งพาได้เอามากๆ
                “ออ ก�าลังท�าอะไรกินอยู่เหรอจะ? กะหล�่าปลี หอมใหญ่ พริกหยวก เนื้อหมู
          ...ท�าผัดผักสินะจะ นับว่าเก่งนะส�าหรับเด็กผู้ชายวัย ม.ปลาย แต่ไม่กินแคร์รอตด้วยไม่ได้
          นะจะ”

                ฮานาฟุสะจังถกแขนเสื้อขึ้นก่อนจะล้างมือ หยิบมีดหั่นผักด้วยความคล่องแคล่ว
          พอมิยะได้ยินเสียงดังเป็นจังหวะหนักแน่นเขาก็ล้มเลิกความคิดที่จะพูดแทรก ตรงนี้เขา
          ควรยอมท�าตามอย่างว่าง่าย เสร็จแล้วค่อยขอให้กลับไปแล้วกัน
                “ดีใจจัง ฉันอยากคุยกับริวโนสุเกะคุงมานานแล้วล่ะ”

                ฮานาฟุสะจังพูดพลางใช้มีดหั่น บอกว่าอยากคุยกับเขาไม่ใช่คานาเอะเหรอ?
                “ริวโนสุเกะคุงจะไปเรียนมหาวิทยาลัยที่ไหนจะ?”
                “เอ่อ มหาวิทยาลัยทั่วไป...ในเมืองครับ”
                มิยะกลบเกลื่อนไม่บอกชื่อมหาวิทยาลัย คิดว่าไม่ควรให้ข้อมูลมากเกินไปจะ

          ดีกว่า
                “ในเมือง? ท�าไมไม่ไปโตเกียวล่ะ?”
                “เอ?”
                “เป็นนักศึกษามหาวิทยาลัยแล้วนะ เริ่มออกไปใช้ชีวิตเองดีกว่ามั้งจะ?”

                จู่ๆ เขาก็รู้สึกเหมือนถูกเข็มปักเข้าในใจ
                “เด็กผู้ชายเท่ๆ อย่างริวโนสุเกะคุงน่ะในโตเกียวยังหาไม่ค่อยมีเลย อาจถูกทาบทาม
          ไปเป็นนายแบบก็ได้ แบบนั้นฉันจะได้เอาไปอวดคนอื่นได้ด้วยว่ารู้จักกัน”
                “มะ ไม่หรอกครับ คนอย่างผม...”


                                         32
   29   30   31   32   33   34   35   36   37   38   39