Page 36 - อ่านฟรี! Security Blanket ห่มรักที่พักใจ

่
Security Blanket ห่มรักทีพักใจ 1

ร่างเขา
...อา แบบนี้แย่แน่
อะไรบางอย่างที่น่ากลัวก�าลังจะเกิดขึ้นด้วยมิติที่นอกเหนือจากความห่วงใยมิยะ

“ฉันพูดไม่ผิดหรอกจริงไหม เดิมทีก็ไม่ใช่พ่อลูกกันอยู่แล้วด้วย”
ยิ่งถูกประชิดเข้าหา มิยะก็ยิ่งเขยิบถอยหลัง
“จะออกไปเมื่อไรดีล่ะ? ฉันจะช่วยเหลือทุกเรื่องเลย”
ฮานาฟุสะจังไล่ต้อนด้วยท่าทางที่เหมือนเด็กสาว

“โตเกียวสนุกนะ สนุกกว่าชนบทแบบนี้ตั้งเยอะ”
“นะ นั่นสินะครับ ผมจะเก็บไปคิด เพราะงั้นใจเย็นๆ ก่อนนะครับ”
เขาคว้าข้อมือบางเอาไว้ ฮานาฟุสะจังส่งเสียงกรี๊ดแล้วปล่อยมีดลงพื้น เธอตาม
ลงไปนั่งคุดคู้ มิยะรีบก้มตามลงไป เกรงว่าเขาจะออกแรงเยอะเกินควร

“ขอโทษครับ เป็นอะไรรึเปล่า...!”
ทันใดนั้นฝ่ามือก็ตบเข้าที่ใบหน้าเขา
“ท�าอะไรเนี่ย จะใช้ก�าลังกับผู้หญิงเหรอ เลวที่สุด”
ปลายเล็บครูดไปโดนตาจนเขาต้องปิดตาข้างหนึ่งด้วยความเจ็บ หางตานั้นเขา

มองเห็นฮานาฟุสะจังหยิบมีดที่หล่นอยู่บนพื้นขึ้นมา แย่แล้ว เขาลนลานตั้งใจจะไปคว้ามา
แต่ในตอนที่ก�าลังยื้อยุดกันนั่นเอง
...อะ...
เสียงกระอักเล็ดลอดออกมาจากในล�าคอ สิ่งที่เขาสัมผัสได้เป็นอย่างแรกคือความ

ร้อน ความร้อนที่ท้อง อุณหภูมิร้อนค่อยๆ ทวีความหนาแน่นแผ่ซ่านไปทั่วร่างกาย มิยะ
ทรุดล้มอยู่ตรงนั้น เปล่งเสียงไม่ออก ฮานาฟุสะจังก้มลงมามอง
“...ริวโนสุเกะคุง?”
เธอเขย่าตัวมิยะเบาๆ แต่ความเจ็บที่แล่นปลาบท�าให้ใบหน้าบิดเบี้ยวไปหมด

ช่วยเรียกรถพยาบาลมาที อา ไม่ใช่สิ ไม่ได้ ถ้าเรียกรถพยาบาลเรื่องจะต้องถึงต�ารวจแน่
ฮานาฟุสะจังเป็นหลานของช่างปันหม้อตระกูลใหญ่ เพราะแบบนั้นคานาเอะจึงรับมือแบบ
แบ่งรับแบ่งสู้มาตลอด มิยะเงยศีรษะที่ชุ่มไปด้วยเหงื่อ
“...มือ...ถือ...ช่วยหยิบมือถือ...ให้ผมด้วย...”

34