Page 11 - อ่านฟรี! Security Blanket ห่มรักที่พักใจ
P. 11
YUU NAGIRA
ต่างชาติ
รูปร่างหน้าตาของมิยะที่มีแม่เป็นคนญี่ปุ่น พ่อเป็นคนสเปนนั้นชวนให้สะดุดตา
ในชนบท ผมสีน�้าตาลไหม้หยักศกเหมือนคลื่นบวกกับโครงหน้าคมเข้ม ดวงตาสีน�้าตาล
ทองเกือบเขียว ทั้งที่เมื่อก่อนเคยตัวเล็กนิดเดียวแต่พอขึ้น ม.ต้น ก็สูงขึ้นพรวดพราด
อย่างกับต้นถั่วของแจ็คผู้ฆ่ายักษ์ ตัวเขาซึ่งตอนนี้เป็นนักเรียน ม.ปลาย ปีสามก็สูง
หนึ่งร้อยแปดสิบเซนติเมตรแล้ว ดังนั้นมิยะจึงเดินห่อไหล่พยายามท�าตัวให้ไม่สะดุดตา
มาก เขาไม่ถูกโรคกับการเป็นจุดสนใจ
เมื่อเดินเข้าถนนที่เต็มไปด้วยไม้พุ่มตลอดทางก็เริ่มมองเห็นอาคารรูปทรงคล้าย
กล่องสีด�า หน้าประตูบ้านหน้าตาสวยงามทันสมัยที่พบเห็นได้ยากในเมืองคาซึเนะมีปาย
ที่เขียนว่า ‘Takasago’ และต้นคริสต์มาสที่มีโคนต้นสนสีทองเต็มต้น ด้านล่างนั้นมีค�าว่า
‘Mon chouchou’ ตัวเล็กๆ เขียนอยู่
“สวัสดีครับ...”
เมื่อเปิดประตูไปอย่างกล้าๆ กลัวๆ ก็พบกับอากาศอบอุ่นปะทะบนแก้มของเขา
แผ่วเบา ด้านในอาคารรูปทรงทันสมัยที่เป็นบ้านส่วนตัวนั้นให้บรรยากาศของร้านกาแฟ
ได้มากอย่างไม่คาดคิด
“ยินดีต้อนรับ มิยะคุง”
ทาคาซาโงะ ซายากะผู้เป็นทั้งเจ้าของบ้านและเป็นเจ้าของร้านกาแฟ ‘Mon
chouchou’ เดินออกมาต้อนรับเขา เขาเป็นชายอายุสามสิบเจ็ดผู้มีส่วนสูงเกินหนึ่งร้อย
แปดสิบ ไม่เข้ากับชื่อหวานๆ ของตัวเอง ผมยาวหยักศกเล็กน้อยถูกมัดรวบไว้ด้านหลัง
เคราที่ไม่ถูกตัดแต่ง เชิ้ตขาวรัดรูปกับเสื้อกั๊กและโบหูกระต่าย ผ้ากันเปอนคาดเอวยาวถึง
ขา ทั้งหมดนั้นดูสง่าจนไม่น่าเชื่อว่าที่นี่เป็นร้านกาแฟในชนบท
“มารับคานะจังเหรอ?”
เสียงทุ้มต�่ากับวิธีการพูดนุ่มนวล หากไม่พูดก็จะดูเท่จนเข้าถึงตัวยาก แต่เนื่องจาก
เจ้าตัวมีรอยยิ้มประดับบนใบหน้าตลอดเวลา คนขี้อายอย่างมิยะจึงสามารถพูดคุยกับ
ทาคาซาโงะได้อย่างไม่ประหม่า
“มาด้วยเหรอครับ? เขาทิ้งมือถือไว้แล้วหายตัวไปเลย”
“ก็คานะจังเกลียดการผูกมัดนี่นะ”
9
