Page 10 - อ่านฟรี! Security Blanket ห่มรักที่พักใจ
P. 10
เวลาที่ความรักเริ่มตนนั้นเหมือนทองฟาปลอดโปรง
เดือนเมษายนที่มีเมฆครึ้มในบางคราว
ถนนถูกย้อมไปด้วยสีแดงสีเหลืองของใบไม้ที่ร่วงโรยลงมาก่อให้เกิดเสียงแห้ง
กรอบแกรบทุกครั้งที่ย�่าเท้า มิยะ ริวโนสุเกะซุกมือไว้ในกระเปาเสื้อและเดินก้มหน้าไม่ให้
แมลงหิมะที่สะท้อนแสงสีขาวฟาบินเข้าตา
“ริวจัง สวัสดีจ้ะ”
เมื่อเงยหน้าขึ้นก็พบกับคุณยายยานาอิที่ก�าลังเข็นรถเข็นซึ่งอัดแน่นไปด้วยผักสด
ใหม่เพิ่งเก็บเกี่ยว โดยมีเด็กชายวัยประมาณอนุบาลยืนอยู่ข้างกัน
“ลูกสาวยายกลับบ้านเกิดมาคลอดลูกน่ะจ้ะ เด็กคนนี้เป็นพี่ชายคนโต”
“อย่างนั้นเหรอครับ สวัสดีหนูน้อย”
เขาย่อตัวลงไปทักทาย แต่เด็กชายกลับวิ่งไปหลบหลังคุณยานาอิ คุณยานาอิ
หัวเราะบอกว่าเด็กคนนี้เป็นเด็กขี้อายแล้วหยิบผักสดใหม่ใส่ถุงมาให้ มีหัวไช้เท้า ตั้งโอ
เผือก ในเมืองคาซึเนะที่อยู่ห่างจากโตเกียวสามชั่วโมงครึ่งแห่งนี้ซึ่งมีประชากรส่วนใหญ่
เป็นเกษตรกรมักแบ่งปันพืชผักแทนการทักทาย
‘คลายกับ ‘ลูกอม’ ของคนโอซากานั่นแหละ’
โคบายาชิ คานาเอะ คุณน้าของเขาที่เลี้ยงดูเขามาเหมือนพ่อแม่เคยพูดไว้อย่างนั้น
“ถ้าอย่างนั้นฝากทักทายอาจารย์คานาเอะด้วยนะจะ”
เขาก้มหัวขอบคุณและบอกลา
“คุณยายฮะ พี่ชายคนเมื่อกี้เป็นคนต่างชาติเหรอ?”
เสียงของเด็กชายดังแว่วมาจากด้านหลัง คุณยานาอิตอบว่าเป็นลูกครึ่งญี่ปุ่นกับ
8
