Page 37 - อ่านฟรี ซ่อนหาบุปผาแปลงโฉม
P. 37

อ้ำยถง
                                                                อ้ำยถง 35

           ปดกั้น ถึงขนาดว่ามีบุตรสาวจากตระกูลขุนนางจ�านวนไม่น้อยที่ขี่ม้าเป็น และ
           มีน้อยคนที่สวมหมวกคลุมผ้าโปร่งเวลาออกไปข้างนอก ดังนั้นเมื่อมาถึงเขต
           เยว่โจวฮูหยินผู้เ²่าหลินจึงไม่เคร่งครัดกับหลินหยวนซีนัก ถึงขั้นยกเว้นธรรมเนียม

           ที่ต้องมาแสดงความเคารพทุกเช้าเย็นให้นาง เพื่อให้นางได้ใช้ชีวิตอย่างสนุกสนาน
           แต่ถึงเเม้จะเป็นเช่นนี้ หลินหยวนซียังคงยืนยันจะมาทานมื้อค�่าเป็นเพื่อนท่านย่า
           ทุกวัน และพูดคุยเรื่องราวที่นางเพิ่งพบเจอที่นี่ให้ท่าน¿ัง
                  “ท่านย่าดูมีความสุขมาก วันนี้มีเรื่องอะไรดีๆ หรือเจ้าคะ” แม้ว่านางจะ

           รู้สึกว่าตัวเองมาจากต่างถิ่น ไม่ใช่หลินหยวนซีตัวจริง แต่นางกลับเกิดความรู้สึก
           สนิทชิดเชื้อกับท่านย่าของเจ้าของร่างเดิมนี้ไปตามธรรมชาติ บางทีอาจจะเป็น
           เพราะท่านย่ารักใคร่เอ็นดูนางจากใจจริง กลัวว่านางจะคิดไม่ตกอีก และท่านย่า

           ก็ไม่สนด้วยว่าตัวเองอายุปูนนี้แล้วยังเดินทางไกลเพื่อพานางกลับมาผ่อนคลาย
           อารมณ์ที่บ้านเดิม
                  “ในที่สุดวันนี้ย่าก็ได้รับเทียบเชิญของพระชายาเฉิงจวิ้นอŽอง” ตอนนี้สิ่งที่

           ฮูหยินผู้เ²่าหลินเป็นกังวลที่สุดคือเรื่องการแต่งงานของหลินหยวนซี สตรีถ้าถูก
           ยกเลิกการแต่งงาน หากคิดที่จะแต่งงานกับคนที่เหมาะสมอีกครั้งนั้นเป็นเรื่องที่
           เป็นไปไม่ได้ แต่นางก็ไม่ยอมให้หลานสาวต้องแต่งงานอย่างกล�้ากลืนเกินไปนัก

           ถึงแม้ว่าต้องแต่งงานกับผู้ที่°านะต�่ากว่า ก็ต้องเป็นผู้ที่โดดเด่นกว่าใคร
                  หลินหยวนซีชะงักไปครู่หนึ่ง “เทียบเชิญของพระชายาเฉิงจวิ้นอŽองหรือ
           เจ้าคะ”
                  “การที่พระชายาเฉิงจวิ้นอŽองจะจัดงานชมบุปผาที่จวนนั้นหาได้ยากยิ่ง

           หญิงสาวครอบครัวขุนนางทั้งเล็กทั้งใหญ่ในเมืองหนานหลินล้วนได้รับเชิญให้เข้า
           ร่วม สตรีที่ยังไม่ได้แต่งงานของบ้านหลักบ้านรองตระกูลหลินที่โตที่สุดมีอายุเพียง

           แปดป‚เท่านั้น ตามหลักแล้วพระชายาจะไม่ส่งเทียบเชิญให้แก่ตระกูลหลิน ทว่า
           หลายวันก่อนย่าได้ส่งเทียบขอเข้าพบให้แก่พระชายา ถึงแม้ว่าพระชายาจะป¯ิเสธ



           17  หนานหมาน (หมานใต) คือ ชนชาติที่มีถิ่นฐานทางตอนใตของจีน ไลลงมาจนถึงตอนบนของเอเชีย
           ตะวันออกเฉียงใตในปจจุบัน
   32   33   34   35   36   37   38   39   40   41   42