Page 33 - อ่านฟรี ซ่อนหาบุปผาแปลงโฉม
P. 33
อ้ำยถง
อ้ำยถง 31
จิ่งหยาง...หลินหยวนซีจับค�าสองค�านี้จากที่โจวหมิงอันพูดได้อย่างเฉียบ
ไว นางปราดมองหลินจ่างยวนอย่างเหยียดหยามแวบหนึ่งในทันที ที่แท้โจวเหิงจือ
เปดเผยตัวตนแล้ว มิน่าพักนี้เขาถึงได้สนิทสนมกับพวกเขาเช่นนี้
“เจ้ากับจิ่งหยางจวิ้นจู่น่าจะเข้ากันได้ดี” ฉับพลันนั้นจางฉี่หวาก็รู้สึกว่า
เข้าใกล้เสี่ยวซีได้มากขึ้น เขารู้สึกมาตลอดว่าเสี่ยวซีผู้นี้แปลกยิ่งนัก ถึงแม้ว่า
มักจะยิ้มแย้มเป็นมิตร ไม่ยึดติดในเรื่องเล็กน้อย แต่หากไม่ต้องพูดได้เสี่ยวซีก็จะ
ไม่เปดปากพูด เห็นได้ว่าไม่ชอบเป็นจุดสนใจ แต่พอเปดปากพูดทีก็ไม่สนใจใคร
หรือสิ่งใด ความฉลาดหลักแหลมในตัวเสี่ยวซีต่อให้ซ่อนอย่างไรก็ซ่อนไม่มิด
ดังนั้นเมื่อมองดูเสี่ยวซีเขาจึงมักจะเกิดความรู้สึกว่าเข้าไม่ถึง ตอนนี้พอลองนึก
ภาพว่าเสี่ยวซีกับจิ่งหยางกินอาหารจนเลอะเทอะไปทั้งใบหน้าแล้ว ค่อยดูเข้าถึง
ได้มากขึ้นหน่อย
โจวหมิงอันกลอกตาไปมาอย่างเจ้าเล่ห์แล้วพยักหน้าพร้อมเอ่ยว่า
“พวกเจ้าต้องเป็นเพื่อนที่ดีต่อกันได้แน่”
เหออวิ๋นลั่วช�าเลืองมองโจวหมิงอันด้วยสายตาเย็นเยียบ เจ้านี่หมายตา
หลินจ่างยวนไว้ไม่ใช่หรือ เหตุใดคราวนี้ถึงเปลี่ยนเป็น¿่านซีได้? เห็นได้ชัดว่า
เจ้านี่ก�าลังวางแผนกับ¿่านซี แท้จริงแล้วในตัว¿่านซีมีอะไรควรค่าแก่การวางแผน
ด้วยกันแน่? ตั้งแต่แรกจนถึงตอนนี้¿่านซีท�าให้เหออวิ๋นลั่วเกิดความรู้สึกคลุมเครือ
ไม่ชัดเจน ไม่สามารถมองเห็นตื้นลึกหนาบางในตัวคนผู้นี้ได้ บางครั้งก็ดูไม่เป็น
ที่สนใจ แต่บางครั้งกลับโดดเด่นเจิดจ้า และเอกลักÉณ์ของ¿่านซีอยู่ที่ตรงนี้ ตรง
ที่ท�าให้คนมองเขาไม่ออก เขาท�าให้คนคอยคาดหวังโดยไม่รู้ตัวได้
“...พี่ใหญ่โจวท่านก็ชอบพูดเล่นเสียจริง บุรุÉกับสตรีนั้นแตกต่างกัน”
หลินหยวนซีอยากจะไม่ใส่ใจ แต่รอยยิ้มบนใบหน้าของนางฝ„ดเฝ„่อนอย่างเห็น
ได้ชัด ความรู้สึกแบบนี้ไม่ดียิ่งนัก
โจวหมิงอันยักคิ้วหลิ่วตาเอ่ยเป็นนัยๆ “จิ่งหยางหน้าตางดงามจิตใจนาง
ยิ่งงดงาม ไม่ว่าจะพิณ หมาก พู่กัน และวาดภาพนางล้วนเชี่ยวชาญทุกอย่าง ถ้า
ได้รู้จักนาง ได้รับความโปรดปรานจากนาง ชีวิตนี้ของเจ้าก็ไม่ต้องกังวลสิ่งใดแล้ว”
“จวิ้นจู่ดีงามเพียบพร้อมเกินไป คนต�่าต้อยเช่นข้าจะสามารถยืนเคียงข้าง
