Page 34 - อ่านฟรี ซ่อนหาบุปผาแปลงโฉม

ซอนหำบุปผำแปลงโฉมอนหำบุปผำแปลงโฉม
32 ซ

จวิ้นจู่ได้อย่างไร”
“นางกินเก่ง และไม่ใช่แค่กินเก่งธรรมดา” แค่จุดนี้จุดเดียวก็สามารถท�าให้
ความดีงามเพียบพร้อมของนางด่างพร้อยได้แล้ว

จางฉี่หวาเอ่ยเพิ่มเติมอย่างไม่รักÉาหน้าจวิ้นจู่ว่า “ความอยากอาหาร
ของนางเกือบจะเทียบเท่ากับบุรุÉทีเดียว”
“.....” หลินหยวนซีไม่รู้จริงๆ ว่านางควรจะเอ่ยตอบไปว่าอย่างไรถึงจะดี
“ช้าก่อน ข้ามีเรื่องจะพูดกับเสี่ยวซีสักหน่อย” หลินจ่างยวนลาก

หลินหยวนซีไปอีกด้านหนึ่งแล้วเอ่ยเสียงเบาว่า “ในที่สุดก็มีโอกาสที่จะได้ท�าความ
รู้จักจวิ้นจู่แล้ว เจ้าจะป¯ิเสธได้อย่างไร”
หลินหยวนซีจ้องเขาอย่างดุร้าย “ท่านเข้าใจอะไรผิดไปหรือไม่ นี่เป็น

โอกาสของข้า ไม่ใช่โอกาสของท่าน”
หลินจ่างยวนยกพัดจีบในมือขึ้นเคาะหน้าผากนาง “เจ้าโง่ไปแล้วหรือ
โอกาสของเจ้าก็คือโอกาสของข้าไม่ใช่หรือ”

“ท่านแน่ใจ?”
“แค่เจ้าหลบเลี่ยงนาง ข้าก็มีโอกาสแล้วไม่ใช่หรือ”
“ตามหลักการแล้วควรเป็นเช่นนี้ แต่ทว่าพี่รองไม่รู้สึกหรือว่านี่คือการ

หลอกลวง? แบบนี้มันเหมาะสมจริงแล้วหรือ” การที่นางปดบังพวกโจวหมิงอัน
ว่าตัวเองเป็นสตรีมันเป็นเรื่องที่ช่วยไม่ได้จริงๆ แต่การที่จงใจใช้ร่างบุรุÉท�า
ความรู้จักกับผู้อื่นทั้งที่ตัวเองเป็นสตรี นี่มันออกจะชั่วร้ายเกินไปแล้ว
“หากเจ้าไม่ช่วยข้า แล้วใครจะช่วยข้าได้?”

“เหตุใดท่านถึงได้ดึงดันต่อจิ่งหยางจวิ้นจู่เช่นนี้?” นางเข้าใจดีว่าพี่รอง
ไม่ใช่คนที่คิดจะพึ่งพาอ�านาจ การที่เขาหมายตาจิ่งหยางจวิ้นจู่นั้นไม่เกี่ยวข้องกับ

สถานะอย่างแน่นอน แต่ว่านางคิดอยู่นานก็คิดไม่ออกว่าทั้งสองคนมาบรรจบกัน
ได้อย่างไร จิ่งหยางจวิ้นจู่ที่เปรียบได้ดั่งดอกไม้บนผาสูงเหตุใดจึงผ่านเข้ามาใน
ครรลองสายตาของพี่รองได้
หลินจ่างยวนอดที่จะขบเขี้ยวเคี้ยว¿ันใส่นางไม่ได้ “สิ่งที่เจ้าควรจะใส่ใจ

ในเวลานี้ไม่ใช่เรื่องนี้กระมัง”