Page 49 - อ่านฟรี สำรับยาภรรยายอดรัก
P. 49
เจี่ยนอิง 47
เจี่ยนอิง
สาวใช้หลายคนที่ล้อมวงสุมหัวกระซิบกระซาบกันไม่รู้ตัวสักนิดว่ามี
คนมา ได้ยินเสียงอันเฉิงเยียนจึงรู้ว่าผู้มาคือพระชายา แต่ละคนตกใจสะดุ้งโหยง
จากนั้นก็หวาดกลัวจนหน้าถอดสี
“บ่าวสมควรตาย! พระชายาโปรดทรงอภัยให้ด้วย!” บรรดาสาวใช้ที่รดน�้า
และกวาดพื้นต่างคุกเข่าลงด้วยความหวาดหวั่นขวัญผวา
อันเฉิงเยียนหลุดหัวเราะ “ทั้งหมดลุกขึ้นเร็วเข้า ข้าแค่ถามว่าพวกเจ้าคุย
อะไรกัน จ�าเป็นต้องตื่นตกใจกันขนาดนี้เชียวรึ?”
แต่ไม่มีใครกล้าลุกขึ้นมา พวกนางก้มหน้างุดกว่าเดิม “ต่อไปบ่าวไม่กล้า
อีกแล้วเพคะ ขอพระชายาทรงอภัยให้ด้วยเพคะ”
อันเฉิงเยียนเลิกคิ้วเรียวน้อยๆ “คนที่ไม่ลุกขึ้นมาข้าจะลงโทÉ”
บรรดาสาวใช้ที่คุกเข่าเจ้ามองข้าข้ามองเจ้า ลังเลอยู่ครู่หนึ่ง สุดท้ายก็
ลุกขึ้นมาทีละคน
อันเฉิงเยียนพอใจมากกับผลลัพธ์เช่นนี้ รอยยิ้มกลับมาอีกครั้ง แย้มยิ้ม
อ่อนหวานเอ่ยขี้น “ดีล่ะ คราวนี้บอกข้า เมื่อครู่พวกเจ้าคุยอะไรกัน”
เหล่าสาวใช้มองไปทางสาวใช้คนหนึ่งอย่างพร้อมเพรียง ชัดเจนว่านาง
มีคุณสมบัติลุ่มลึกที่สุด เป็นหัวหน้าของสาวใช้กลุ่มนี้
อันเฉิงเยียนก็มองนาง พูดอย่างเมตตา “เจ้าพูดแทนพวกนางเถอะ”
“เพคะ...” สาวใช้นางนั้นยอบกายคารวะ เม้มริมฝีปากให้ชุ่มชื้นแล้วพูด
อย่างเชื่องช้า “บ่าวชิวเซียง ได้ยินว่าท่านอ๋องกลับมาถึงชานเมืองแล้ว แต่กลับ
ไปที่วัดจิ่วหลง ไม่ยอมเข้าเมืองเพคะ”
อันเฉิงเยียนปกติไม่ได้สืบข่าวของเฟิงเฉียน นางจึงเพิ่งรู้ว่าที่แท้เขาถึง
ชานเมืองแล้ว บรรดาสาวใช้คงมาตั้งวงนินทากันอยู่นี่ เล่าสู่กันฟ˜งว่าเฟิงเฉียน
ต้องไม่ยินดีพบหน้าภรรยาพระราชทานคนนี้แน่ถึงได้ไม่เข้าเมือง
นางกะพริบตาปริบๆ “ความคิดเช่นนี้คับแคบเกินไปแล้ว ไม่เข้าท่าเลย
ท่านอ๋องอาจจะมีเรื่องส�าคัญต้องจัดการที่วัดจิ่วหลงก็ได้ หาใช่ไม่ยินดีกลับเมือง
จัดการเรียบร้อยแล้วก็จะกลับมา ทุกคนวันหลังเมื่อเจอป˜ญหาต้องเปิดใจให้กว้าง
นะ จะได้ไม่ถูกความคิดของตัวเองถ่วงรั้งไว้”
