Page 46 - อ่านฟรี สำรับยาภรรยายอดรัก
P. 46
ส�ำรับยำภรรยำยอดรัก�ำรับยำภรรยำยอดรัก
44 ส
ได้หรอก”
การเดินหมากจบลง เฟิงเฉียนแพ้ไปสองตัว
ฉินอี้แย้มมุมปากยิ้มจางๆ “เจ้าจงใจแพ้ข้าอีกแล้ว คนไม่รู้คงนึกว่าเจ้ามี
ใจชอบพอข้า”
“ข้าไม่ได้ยอมเจ้า” เฟิงเฉียนเอ่ยเรียบๆ “เป็นเจ้าก้าวหน้าขึ้น อยู่ในวัดนี้
คงไม่มีอะไรท�า ทักÉะเดินหมากย่อมพั²นาขึ้นมากเป็นธรรมดา เจ้าชนะด้วย
ความสามารถของเจ้าเองนั่นละ”
ฉินอี้ไม่เชื่อเลยสักนิด “ว่าไปข้าก็ไม่ใช่คนที่รับความพ่ายแพ้ไม่ได้แบบนั้น
เจ้าไม่จ�าเป็นต้องตั้งใจวางแผนเพื่อที่จะแพ้ให้ข้าอีกหรอกน่า ใช่ว่าแพ้เจ้ากระดาน
หนึ่งข้าจะร้องไห้ฟ้าถล่มดินทลายเสียเมื่อไร ประสกรู้สึกละอายถึงเพียงนี้ เป็น
ความผิดของข้าแท้ๆ อมิตาภพุทธ”
เฟิงเฉียนแววตาอึมครึม “ย่อมเป็นความผิดของเจ้าอยู่แล้ว”
ฮ่องเต้ เขา และฉินอี้ คนทั้งสามมีชะตาสัมพันธ์ข้องเกี่ยวกัน ในการศึก
เดียวกัน เขาเพื่อช่วยฮ่องเต้จึงเสียโฉม ส่วนฉินอี้เพื่อช่วยเขาจึงเปิดช่องให้ราชครู
ผู้เป็นยอดฝีมือก�าลังภายในของแคว้นจินเลยถูกอีกฝ†ายท�าลายวรยุทธ์ แม้รักÉา
ชีวิตไว้ได้ แต่ถ้าจะรบทัพจับศึกก็ไม่ต่างจากคนพิการ ไม่อาจเข้าสู่สนามรบได้อีก
ต่อไป
ฉินอี้สร้างเนื้อสร้างตัวจากมือเปล่า ยามเมืองหลวงไร้เสาหลัก เขาอาศัย
ความชอบทางการทหารของตนก�าราบใต้หล้า จากชนเผ่าจั้งที่เก่งด้านการใช้
มนตร์คาถาจนถึงพวกทูเจวีëยที่หาญกล้าดุดัน ตลอดจนเกาโกวหลีและชี่ตัน
ออกศึกครั้งแล้วครั้งเล่าจนถูกเรียกว่าศิลาพิทักÉ์ดินแดน ด้วยความดีความชอบ
ทางการทหารที่โดดเด่นจึงได้รับปูนบ�าเหน็จเป็นฉ่างอ๋อง ได้รับพระราชทานจวน
ขุนนาง ดังนั้นจึงได้มีหลักมี°านอยู่ในเมืองหลวง แต่หลังจากบาดเจ็บเมื่อสามปี
ก่อน เขาก็เลือกที่จะถอนตัวปลงผมออกบวชที่วัดจิ่วหลง
เขารู้ว่าท�าไมฉินอี้ถึงท�าเช่นนี้ เขาไม่อยากรั้งอยู่เมืองหลวงให้ผู้คนวิพากÉ์
วิจารณ์สงครามครานั้นจนกระทบถึงฮ่องเต้ ทั้งยังบอกป˜ดพระประสงค์ของฮ่องเต้
ที่จะให้เขาเป็นหัวหน้าองครักÉ์หลวงกลายๆ ด้วย จึงยืนกรานที่จะอยู่ในเขา
