Page 16 - อ่านฟรี สถานะคุณหนูนั้นเป็นเพียงฉากบังหน้า! 10
P. 16
สถานะคุณหนูนั้นเป็นเพียงฉากบังหน้า!
มองจากสายตาเขาแล้ว การเคลื่อนไหวของรอบข้างช้ามาก รู้สึกราวกับว่าอยู่ใน
ช่วงเวลาที่แตกต่างกัน ยังไม่มีมือใครเอื้อมถึงทั้งนั้น
เขาหันหลังไปเหลือบมอง จดจ�าร่างไร้วิญญาณของมเหสีที่ถูกทิ้งอยู่
ริมก�าแพงเอาไว้ในสายตา ผมสีน�้าผึ้งที่เคยงดงามถูกย้อมเป็นสีแดงออกด�า ผิวหนัง
บริเวณด้านหลังล�าคอขาวราวกับขี้ผึ้ง
ไม่มีวิญญาณอยู่
จากใต้อกที่มองเห็นด้ามดาบสั้น มีแขนขาบางของโอรสวัยเยาว์ห้อยออก
มา ชายผู้เคยเป็นราชาร�าพึงชื่อของทั้งสองคน
“....จะไม่ปล่อยให้รอนานหรอก”
โรเบิร์ต เบอราร์ดพุ่งท�าลายหน้าต่างด้วยไหล่ซ้ายที่ไร้แขน แล้วพุ่งร่าง
ไปยังท้องฟ้าที่จวนจะย�่าค�่า
ด้านทิศเหนือของปราสาท ใต้หอคอยเป็นทะเลสาบขนาดใหญ่ยักษ์
ก้นน�้าลึกเย็นแม้ในฤดูร้อน และไม่เยือกแข็งแม้ในฤดูหนาว สิ่งที่จมลงไปในนั้น
จะไม่มีทางดึงกลับขึ้นมาได้อีก
โรเบิร์ตมุ่งหน้าไปยังผิวน�้าซึ่งถูกดวงอาทิตย์ที่ก�าลังตกดินฉาบย้อมจน
ทอประกายสีม่วง พร้อมกันนั้นก็เรียกร้องต่อพระเจ้าที่ตนเฝ้าอธิษฐานและสรรเสริญ
อยู่ทุกเมื่อเชื่อวัน
ได้โปรดท�าให้กุญแจแห่งหายนะอันอัปมงคลนี้หลับใหลในก้นทะเลสาบ
พร้อมกับร่างกายข้าด้วยเถิด
ทว่าเขารู้อยู่แล้ว
พระเจ้านั้นไม่มีอยู่จริง หากมีอยู่ ก็ไม่น่าจะท�าให้โอรสต้องตกอยู่ในสภาพ
น่าสังเวชเช่นนั้นเป็นแน่
ตอนที่เสียงน�้าแผ่วเบาดังแว่วมาถึง ในที่สุดทหารหลายคนถึงได้ยื่นร่าง
ออกไปนอกหน้าต่าง บนผิวทะเลสาบไม่มีกระทั่งคลื่นขนาดใหญ่ มีเพียงความเงียบ
สงัดท่ามกลางสีม่วง
ตกลงไปจริงๆ แน่รึ ทหารหนุ่มเอ่ยเช่นนั้น แม้จะได้ยินเสียง แต่รอบข้าง
14
