Page 11 - อ่านฟรี สถานะคุณหนูนั้นเป็นเพียงฉากบังหน้า! 10
P. 11
TOMO TAKABAYASHI
โรเบิร์ต เบอราร์ดพึมพ�าขณะถูกทหารร่างบึกบึนสี่นายจับตัวรั้งไว้
ไม่น่าจะเคยบอกว่าให้ฆ่าตัวตายสักหน่อย
ต่อให้เป็นพวกป่าเถื่อนที่เล่นสกปรกเพียงใดก็คงไม่ลงมือกระทั่งกับผู้หญิง
และเด็กอยู่แล้ว แม้ว่าจะปกป้องไม่ได้จนถึงท้ายที่สุด แต่ก็ย�้าแล้วย�้าอีกว่าขอแค่
มเหสีกับโอรสที่ยังเล็กมีชีวิตรอดและหนีออกไปจากปราสาทได้ก็พอ ทั้งๆ อย่างนั้น
ท�าไมถึงได้กระท�าการคิดสั้นเช่นนี้
โรเบิร์ตขานนามของทั้งสองด้วยคอที่แห้งผาก เขาบิดร่างเพื่อจะสัมผัสศพ
ของบรรดาผู้เป็นที่รักยิ่ง
โอรสที่เพิ่งเกิดมาได้ไม่นานยังคงถูกมเหสีโอบกอดไว้ จึงมองไม่เห็นทั้ง
ดวงตาสีน�้าตาลอ่อนและเส้นผมที่ได้มาจากพ่อ มีเพียงมือเท้าเรียวเล็กเท่านั้นที่มอง
เห็นผ่านช่องระหว่างแขนของผู้เป็นแม่ ทั้งขาวจัดและเย็นเยียบราวกับหุ่นขี้ผึ้ง
“ตอนเจอตัวที่ริมทะเลสาบฝั่งทิศเหนือก็สิ้นลมหายใจไปแล้ว หากช้า
ไปกว่านี้สักนิดคงจมทะเลสาบและไม่พบกระทั่งศพเลยด้วยซ�้า”
ฝั่งทิศเหนือของปราสาท ข้างใต้หอคอยมีทะเลสาบขนาดใหญ่ยักษ์อยู่
ก้นน�้าลึกเย็นเยียบกระทั่งในฤดูร้อนและไม่แข็งตัวแม้แต่ในฤดูหนาว สิ่งที่จมลงไป
ในนั้นจะไม่สามารถดึงกลับขึ้นมาได้อีกเป็นอันขาด มเหสีมุ่งหน้าไปที่นั่นพร้อมกับ
โอรสหรือเปล่า แทนที่จะคอยมองอาณาจักรถูกพวกต่างแดนรุกรานและต้องใช้ชีวิต
อย่างโศกสลด นางคงปรารถนาที่จะหลับใหลในก้นบึ้งของน�้าอันเย็นเยียบมากกว่า
ขอเพียงตนเองอยู่ด้วย ก็คงจะไม่ท�าให้นางเลือกเส้นทางเช่นนั้นแท้ๆ
โรเบิร์ตละสายตาจากร่างไร้ชีวิต ก่อนจะเปล่งถ้อยค�าสาปแช่งผู้รุกราน ทว่า
น่าแปลกที่เขาไม่โศกเศร้าจนเสียความเป็นตัวของตัวเองไป เพราะคิดว่าเดี๋ยวก็จะ
ได้ไปขอโทษในทันทีแล้วนั่นเอง
ตนเองก็คงจะได้ไปยังสถานที่แห่งเดียวกัน จะไม่ปล่อยให้ต้องรอนาน
ขนาดนั้น
ชายร่างใหญ่ผู้ถูกเรียกว่าอินกลาธลูบหนวดสีน�้าตาลแดงพลางส่งเสียง
ในคออย่างไม่พอใจ เขาคือชายผู้เป็นหัวหน้ากองทัพอันมาจากประชาชนซิมารอน
ที่แข็งแกร่งในชายแดนตะวันออก ซึ่งเหยียบย�่าอาณาจักรต่างๆ และปกครองโดย
9
