Page 10 - อ่านฟรี สถานะคุณหนูนั้นเป็นเพียงฉากบังหน้า! 10
P. 10
บทน�ำ
ปราสาทนี้ใกล้จบสิ้นเต็มที
และสายเลือดของตระกูลเราก็จะสิ้นสุดลงที่นี่
พอมองร่างสองร่างที่ถูกหามใส่เปลส�าหรับทหารบาดเจ็บ ชายผู้เคยเป็น
เจ้าของปราสาทและอาณาจักรแห่งนี้มาจนถึงเมื่อครู่ก็คร�่าครวญเช่นนั้น
ในห้องนี้ซึ่งอยู่ชั้นบนสุดของหอคอย มีเลือดและศพของเหล่าข้ารับใช้ที่
ต่อสู้อย่างกล้าหาญจนถึงวินาทีสุดท้าย รวมถึงทหารฝ่ายศัตรูที่พวกเขาสังหารไป
ผสมกันจนมองไม่ออกว่าเป็นของฝ่ายใดกันแน่
เมื่อได้สิ่งที่ลูกน้องหามมา ผู้บุกรุกที่ยืนเหยียบย�่าเลือดทั้งสองฝ่ายอยู่นั้น
ก็เปล่งเสียงร้องอย่างโกรธเกรี้ยว
“ใครบอกให้ฆ่าทิ้ง!? ข้าบอกให้พามาทั้งที่ยังเป็นๆ อยู่ต่างหาก!”
ผู้ที่ถูกวางลงกับพื้นหินพร้อมกับเปลหาม คือมเหสีและโอรสผู้เปลี่ยนสภาพ
ไปจนแทบไม่เหลือเค้าเดิม
เนื่องจากนางคู้ตัวโอบกอดเด็กทารกเอาไว้ จึงมองไม่เห็นสีหน้าที่น่าจะ
แสดงให้เห็นถึงความทรมาน เส้นผมสีน�้าผึ้งที่เคยงดงามเปรอะเลือดและแนบติด
ผิวสีขาว คงเพราะถูกดาบสั้นแทงเข้าที่อก สีแดงที่ยังดูสดใหม่อยู่จึงซึมไปจนถึง
ด้านหลังของเสื้อผ้า
“แต่ว่าใต้เท้าอินกลาธ ตอนที่พวกเราเจอก็สิ้นใจไปแล้ว....”
“ถ้าไม่ปล่อยให้มีชีวิตไว้ก็ไม่มีความหมายน่ะสิ!”
ใช่แล้ว ถ้าไม่มีชีวิต ก็ไม่มีความหมาย
8
