Page 15 - อ่านฟรี สถานะคุณหนูนั้นเป็นเพียงฉากบังหน้า! 10
P. 15
TOMO TAKABAYASHI
ได้นะขอรับ!”
“มัวท�าอะไรอยู่!? รีบๆ ท�าเข้า!”
แม้ทหารเฒ่าจะเข้ามาห้าม แต่ก็ไม่ทันเวลา บรรดาทหารที่ถูกสีหน้าของ
เจ้านายกดดันดึงแขนซ้ายให้วางเหยียดบนพื้นหินและใช้เท้าเหยียบเพื่อตรึงให้อยู่
กับที่
เขาตวัดดาบที่ยกสูงเหนือศีรษะลงมา ใบมีดส่งเสียงทึบๆ กระทบกระดูก
และหิน เหล็กที่หนาและหนักหักออกเป็นสองท่อน หลังจากนั้นเล็กน้อย หยดเลือด
ก็พุ่งออกมาจากหลอดเลือดที่ฉีกขาด แขนซ้ายที่ถูกตัดขาดกระดอนอยู่ในแอ่งเลือด
ที่เกิดจากแขนนั้นเอง
นิ้วที่ก�าค้างไว้ยังคงเคลื่อนไหวอยู่
โรเบิร์ตส่งเสียงร้องแล้วกลิ้งตัวไป เขาท�าแบบนั้นเพื่อปัดมือของศัตรู ทหาร
ที่มีประสบการณ์น้อยตกตะลึงจนตัวแข็งทื่อ ส่วนทหารอาวุโสหันหน้าหนีตอบสนอง
โดยไม่ห่วงศักดิ์ศรี
นั่นคือสิ่งที่เล็งเอาไว้
เขาถีบผนังที่ปลายเท้าสัมผัสแล้วใช้เข่ายันตัวลุกขึ้น ก่อนจะแย่งดาบมา
จากชายหนุ่มที่ยังคงตกตะลึงอยู่ ตอนที่หัวหน้าของซิมารอนด่าทอลูกน้องแล้วเร่งเร้า
อยู่นั้นเอง เขาก็ใช้เพียงแขนขวาโค่นไปได้สามคน
“ใต้เท้า!”
พริบตานั้นความสนใจของทุกคนก็ถูกดึงไปยังทางเข้าห้อง เพราะผู้ส่งข่าว
ที่ไม่ล่วงรู้ความวุ่นวายภายในวิ่งห้อเข้ามานั่นเอง
“กล่อง....กล่องถูกชิงไปแล้วขอรับ!”
“อะไรนะ!?”
โรเบิร์ตไม่พลาดจังหวะนั้น เขาก้าวสองก้าวไปจนถึงตรงกลางห้อง ขว้าง
ดาบไปยังชายที่เพิ่งจะลุกขึ้นยืนได้ และใช้มือขวาที่ยังเหลืออยู่คว้า ‘กุญแจ’ มา
เขาจุ่มนิ้วทั้งห้าเข้าไปในแอ่งเลือดแล้วหยิบแขนซ้ายของตนเองขึ้น
เขากอดสิ่งนั้นที่ยังอุ่นอยู่แล้วมุ่งไปยังหน้าต่างที่ซ่อนอยู่ในความมืดมิด เขา
ย่อเข่าลง รวบรวมก�าลังสั้นๆ และใช้ปลายเท้ากระโดดขึ้นไปยังขอบหน้าต่าง พอ
13
