Page 36 - อ่านฟรี บุพเพบาป 1
P. 36
º
ºØ¾à¾ºÒ»Ø¾à¾ºÒ» 11
ได้ยินดังนั้นกลับรีบตัดบทค�าพูดของเขาทันที ขมวดหัวคิ้วขึ้นมาด้วยความไม่
พอใจ น�้าเสียงก็ทุ้มต�่าลงหลายส่วน “เจ้าเรียกข้าว่าอะไรนะ?”
“หา? อ้อ...คุณชายอัน...ไม่ถูกหรือ?” เฉิงอินชี้นิ้วข้างหนึ่งไปที่ขมับ
นึกถามตนเองในใจ
ก็ถูกนี่นา เขาเรียกลูกค้าคนอื่นๆ ว่าคุณชายทั้งสิ้น...อะ จริงสิๆ
ตอนนี้เขาเป็นเจ้าบ้านแล้ว ไม่ควรจะเรียกขานเขาเช่นนี้
เฉิงอินเข้าใจกระจ่างแจ้งขึ้นมาในบัดดล รีบเอ่ยแก้ไขค�าพูดว่า “ขอโทษ
ด้วย ขอโทษด้วย ควรจะเรียก ‘นายท่านอัน’ ใช่หรือไม่?”
“นาย ท่าน อัน?” อันเซ่าโหยวขบฟันพลางย้อนถาม
ยังไม่ถูกอีกหรือ?
เฉิงอินสับสนงุนงง เห็นว่าสีหน้าของอันเซ่าโหยวหาได้ดูยินดีปรีดาแต่
อย่างใด แต่ว่าเรียก ‘คุณชาย’ ไม่ถูก เรียก ‘นายท่าน’ ก็ไม่ถูก เช่นนี้จะให้เรียก
เขาว่าอย่างไรเล่า?
“นายน้อยอัน? เจ้าบ้านสกุลอัน? หรือว่า...”
“เซ่าโหยว เมื่อก่อนเจ้าเอาแต่เรียกแบบนี้มิใช่หรือ?” อันเซ่าโหยวข่ม
กลั้นเพลิงโทสะเอาไว้ “อันเฉิงอิง!?”
ครั้นได้ยินชื่อทั้งสองชื่อที่มิได้ยินมาเนิ่นนาน เฉิงอินก็ยักไหล่ด้วย
ท่าทางใสซื่อ “นั่นมันเมื่อก่อน ตอนนี้ไม่เหมาะสม”
คนหนึ่งเป็นนายบ�าเรอคนหนึ่งเป็นเจ้าตระกูล สถานะของทั้งสอง
แตกต่างกันราวฟากับเหว สิ่งอื่นๆ ยิ่งไม่ต้องพูดถึง แล้วนับประสาอันใดกับ
เรื่องราวในอดีต พวกเขาย้อนกลับไปยังวันวานไม่ได้อีกแล้ว อีกอย่างเขาก็
34
