Page 25 - อ่านฟรี NEZ 1
P. 25
YUURI EDA
“เข้าไปทางตรอกจะมีประตูอยู่ค่ะ เห็นไหมคะ?”
“ประตูสีน�้าตาลที่มีกระจกฝ้าใช่ไหมครับ”
“ใช่ค่ะ ขึ้นไปชั้นสองนะคะ ประตูไม่ได้ล็อกอยู่แล้ว”
“เข้าไปโดยพลการจะดีหรือครับ”
“ที่นั่นไม่มีกริ่งนี่คะ”
จริงด้วย
ประตูเหมือนจะพังเข้าไปได้ง่ายๆ ไม่มีทั้งกริ่ง อินเตอร์โฟน หรือกระทั่งป้ายชื่อ
ติดอยู่เลย แค่ดันเบาๆ มันก็เปิดออกอย่างง่ายดาย เล่นหละหลวมกันขนาดนี้ โจรมาเห็น
คงหมดอารมณ์ปล้น
ตอนที่ตัดสาย เขาได้ยินเสียงเห่าโฮ่ง
สุนัขพันทางผอมแห้งท่าทางขี้โรคนอนแบ็บอยู่ในบ้านหมา ซึ่งตั้งอยู่ตรงซอก
ติดกับข้างบ้าน มันเห็นทาคาเมะแล้วแต่ไม่กระดิกหาง แค่เหลือบมองนิดหน่อยแล้วนอน
ต่อ ดูไม่น่าเป็นสุนัขเฝ้าบ้านได้เลย
เขาเข้าไปข้างใน
ถัดจากโถงประตูแคบๆ คือบันไดกับทางเดิน ลึกเข้าไปมีประตูอีกบาน
ทาคาเมะเดินขึ้นชั้นสองตามค�าสั่ง
จังหวะที่เหยียบบันไดขั้นสุดท้ายดังเอี๊ยด ก็ได้ยินเสียงแหลมเล็กร้อง “ว้าย”
โหนกแก้มเขากระตุกทันที เพราะเกลียดเสียงแหลมบาดหูพวกนี้ เบื้องหน้าคือมู่ลี่ลูกปัด
สีม่วงไร้รสนิยม เสียงไม่พึงประสงค์ดังลอดมาจากหลังม่าน ซ�้ายังไม่ได้มีแค่เสียงเดียว
“แหม จิริจังละก็ ตะขอหลุดแล้วเห็นไหม”
“เอ๋ ฉันแค่ลูบหลังเฉยๆ เองนะ”
“จิริจังปลดตะขอบราเก่งเกินไปแล้ว อันตราย อันตราย”
“ฮิฮิ ถ้ามีแข่งปลดตะขอบราชิงแชมป์โลก อย่างน้อยฉันต้องได้ที่หนึ่งของเอเชีย
แน่ แต่หนุ่มละตินคงเป็นศัตรูตัวฉกาจ...ฮัดเช้ย!”
ว้าย เสียงแสบแก้วหูดังขึ้นอีก ทาคาเมะกุมขมับเบาๆ
“หยดแล้ว หยดแล้ว น�้ามูกจะหยดลงบะหมี่แล้ว!”
“จิริจัง หันมานี่เร็ว!”
23
