Page 28 - อ่านฟรี NEZ 1
P. 28
ในที่สุดใบหน้าที่ปราศจากน�้ามูกก็หันมามองเขา ผมรุงรังกับหน้าม้าที่ยาวเกินไป
ท�าให้มองเห็นหน้าไม่ถนัด ชายหนุ่มวางหม้อกลับลงบนเตา ก่อนจะถามเสียงยานคาง
อีกครั้ง “นายเป็นใคร?”
“ต�ารวจ? สรรพากร? หรือเจ้าหน้าที่ตรวจคนเข้าเมือง? สาวๆ พวกนี้ไม่ใช่แรงงาน
ผิดกฎหมายหรอกนะ?”
“ใช่แล้ว เห็นอย่างนี้ฉันเกิดที่ญี่ปุ่นนะ”
“ฉันไม่ได้ท�าอะไรผิดสักหน่อย! สามีฉันเป็นคนญี่ปุ่น!”
ทาคาเมะเบนสายตาจากสาวๆ ที่แย่งกันพูดรัวเร็วแล้วตอบว่า “เปล่าครับ”
“ผมไม่ใช่ต�ารวจ สรรพากร หรือเจ้าหน้าที่ตรวจคนเข้าเมืองอะไรทั้งนั้น ผมมา
เพราะคุณโอโทริสั่งให้มา”
“อาริจัง? อ๊ะ จริงสิ รู้สึกจะบอกไว้เหมือนกัน”
ดูเหมือนจะนึกออกในที่สุด ชายหนุ่มหันไปยิ้มตาหยีให้สาวๆ “ขอโทษน้า ฉัน
ต้องท�างานแล้วล่ะ” พวกหล่อนพากันร้อง “เอ๋~” แล้วถอยออกมา
“ถ้าเป็นงานก็ช่วยไม่ได้เนอะ”
“ตั้งใจท�างานนะจิริจัง”
สองสาวเดินบิดตูดหอบเสื้อผ้าแทรกผ่านทาคาเมะไป เขาโดนสาวผิวสีชนแขน
เบาๆ จึงรีบยกมือปัดตรงที่โดนสัมผัส หล่อนเห็นก็แยกเขี้ยวชูนิ้วกลางให้ เพราะอย่างนี้
ไงเล่าถึงไม่ชอบผู้หญิง
“ฮัดเช้ย!”
ชายคนนั้นจามอีกครั้ง มือถือหม้อกับตะเกียบ หันมามองเขาแล้วพยักพเยิดไป
ทางห้องที่อยู่ติดกัน “งั้นก็ เข้าไปสิ?” มันคือห้องเสื่อทาทามิ หรือที่เรียกว่าห้องนั่งเล่น
สไตล์ญี่ปุ่น ข้างในเกลื่อนกลาดโสโครก ไม่อยากเหยียบเข้าไปแม้แต่ก้าวเดียว เขาพยายาม
นึกถึงเงินเดือนแล้วย่างเท้าไปข้างหน้า
“รอแป๊บนะ ขอกินข้าวเช้าก่อน”
“...เชิญ”
“ถึงจะเย็นแล้วก็เถอะ แต่มื้อแรกของวันถือเป็นข้าวเช้านี่นา...ฮัดเช้ย!”
ทาคาเมะเกิดความรู้สึกอยากฆ่าคนขึ้นมาเบาๆ ทุกครั้งที่ได้ยินเสียงจามนั่น หัด
26
