Page 11 - อ่านฟรี! Don't worry mama
P. 11
NARISE KONOHARA
แต่ถึงอย่างนั้นปากแดงๆ ที่ดูโดดเด่นตรงกลางก็ยังส่งเสียงตวาดมา มันบ่งบอกว่าอิมาคุระ
ไม่คิดจะเกรงใจคนจากศูนย์วิจัยนกป่าเลย
“ขอโทษครับ” ยูอิจิได้แต่พูดขอโทษไปอีกครั้ง
คงเพราะพอใจแล้ว อิมาคุระจึงส่งเสียงครืดๆ เหมือนหมู ลงบันไดมาเสียงดัง
ตึงๆ ก่อนจะทรุดลงนั่งข้างยูอิจิ ม้านั่งตัวเล็กแล้วยังมาถูกก้อนเนื้อมหึมากับก�าแพงขนาบ
เสียจนเหมือนจะหายใจไม่คล่องกะทันหันซ�้าอีก เขาสังเกตเห็นว่าชายจากศูนย์วิจัยนกป่า
ลอบมองมาทางเขาและส่งสายตาสงสารมาให้ มันยิ่งท�าให้เขาอึดอัดจนบอกไม่ถูก
อิมาคุระหายใจเสียงดังฟู่ๆ ฟังระคายหูไม่หยุดหลังจากนั่งลง ทั้งที่เพิ่งสิ้นสุด
เดือนพฤษภาคม อากาศเลยไม่ร้อนมาก แต่เหงื่อเม็ดเป้งก็ยังผุดซึมจากหน้าผากอิมาคุระ
และไหลไปตามแก้มไม่หยุด เขาเอานิ้วอ้วนสั้นที่เนื้อพอกพูนคล้ายกับหนอนแก้วเช็ดเหงื่อ
ออกจากหน้าผาก
ล�าคอเป็นชั้นๆ จนเหมือนหมูสามชั้น ไม่เพียงเท่านั้น แต่คางยังหนาเป็นสี่ชั้น
ไม่ใช่แค่สอง กระดุมเสื้อเชิ้ตที่ไม่อาจปกปิดความหนาของเนื้อได้แทบจะกระเด็นหลุด
อิมาคุระเป็นคนที่ใครๆ ก็ยอมรับว่าเป็นคนแคระร่างยักษ์...หรืออีกนัยก็คือเป็นหมูตอน
นั่นเอง ไม่มีมนุษย์หน้าไหนในบริษัทที่กล้าพอจะถามเรื่องน�้าหนักกับเจ้าตัวตรงๆ แต่มี
คนแอบดูผลการตรวจร่างกายของอิมาคุระในงานตรวจร่างกายที่จัดขึ้นเมื่อเดือนเมษายน
‘ร้อยสามสิบกิโลแน่ะ ร้อยสามสิบกิโล เกินร้อยกิโลจริงๆ ด้วย’ เลยกลายเป็นที่ฮือฮากัน
ยกใหญ่ ยูอิจิเชื่อว่าเราไม่ควรตัดสินคนที่รูปร่างหน้าตา แต่ว่าถ้าหน้าตาไม่ดีแล้วนิสัยยัง
แย่อีกเนี่ยก็คงจะเกินเยียวยา ไม่เพียงแค่นั้นแต่ต่อให้พยายามพูดชมอย่างไร อิมาคุระก็
ไม่ใช่รุ่นพี่ที่ท�างานเก่งเลย
ปีนี้ยูอิจิอายุยี่สิบห้าปี ส่วนอิมาคุระอายุสามสิบ มากกว่าเขาห้าปี ถึงจะต�าแหน่ง
สูงกว่าตามล�าดับอายุงาน แต่เขาท�างานช้าแล้วยังท�าผิดเยอะ ถ้าท�าผิดพลาดบ่อยๆ แต่
มีผลงานก็ยังเป็นเรื่องพอยอมรับได้ แต่ในกรณีอิมาคุระกลับเป็นปัญหาหนักยิ่งกว่านั้น
เขาไม่มีความตั้งใจที่จะท�างานเลยแม้แต่นิดเดียว ถ้างานมันยุ่งยากนักเขาก็จะท�าให้มันพอ
เสร็จๆ ไป แล้วสุดท้ายคนที่ต้องคอยมาตามเช็ดล้างแก้ปัญหาให้ก็คือยูอิจิกับพรรคพวก
เพราะฉะนั้นภาพลักษณ์ของอิมาคุระในหมู่เพื่อนร่วมงานหรือแม้แต่รุ่นพี่เองถึงเป็น ‘ติดลบ’
เวลาออกไปดื่มเหล้ากัน ก็แน่นอนเลยว่าต้องนินทาเรื่องเขาจนน�้าลายแตกฟอง เรียกว่า
9
