Page 18 - อ่านฟรี! รักในความทรงจำ
P. 18
รักในความทรงจ�า
นั้นไคก็ยื่นมือมาจับ
“ทุกคนไม่ได้มองมาทางนี้อยู่พอดี จังหวะนี้แหละ เราออกไปกันเถอะ”
แขนของฮารุถูกดึง ขาของเขาก้าวออกมาหนึ่งก้าวท่ามกลางสายฝน น�้ากระเซ็น
แตกเป็นละออง
“นี่ ไค”
“เอาเถอะน่า ไปกันเร็ว”
ไม่ว่าจะมองไปทางซ้ายหรือทางขวาก็เห็นคนใส่ชุดไว้ทุกข์สีด�าเต็มไปหมด และ
เพราะทุกคนก�าลังกางร่มอยู่ ทัศนวิสัยในการมองเห็นจึงไม่ค่อยดีนัก ไคดึงมือฮารุจนมา
ถึงลานจอดรถที่อยู่ด้านหลัง แต่กลับไม่มีใครสังเกตเห็นและทักทายพวกเขาเลยแม้แต่
คนเดียว
ทันทีที่เข้ามาในรถของฮารุ ไคก็ปรับหาเพลงที่หน้าปัดเครื่องเสียงและหยุดลงที่
เพลงของเรดิโอเฮด จากนั้นพิงศีรษะกับหน้าต่างรถพลางฮัมเพลงด้วยท่าทีสบายอารมณ์
“พ่อเขาอยากฟังเพลงนี้แหละ”
เม็ดฝนโปรยปรายลงมาใส่กระจกหน้ารถ มีทั้งเม็ดที่กระเด็นกระดอนไปและเม็ด
ที่ไหลเกาะกระจกลงมาตามแรงโน้มถ่วง ฮารุไม่รู้เหมือนกันว่าตนก�าลังขับไปที่ไหน ตอนนี้
เขาแค่ขับไปเรื่อยๆ ตามทิวทัศน์สีเทาข้างทาง ไล่ตามไฟท้ายของรถคันข้างหน้าไปอย่าง
ไร้จุดหมาย ระหว่างทางที่รถวิ่งเข้าไปในอุโมงค์ เขามองเห็นปลายทางออกของความมืด
ซึ่งถูกรอบล้อมไปด้วยแสงสีส้มจากฝีมือการสร้างของมนุษย์อยู่ไกลๆ ขนาดเล็กเท่า
ปลายเล็บ
“ฮารุจัง”
ฮารุสะดุ้งเมื่อถูกเรียกโดยไม่ทันได้ตั้งตัว
“พ่อมีเรื่องจะบอก”
“....บอกว่าอะไรเหรอ?”
เขาถามกลับอย่างหวาดหวั่น
“พ่อบอกว่าให้ขับไปเรื่อยๆ ไปยังสถานที่ที่ไม่มีใครรู้จัก”
ศีรษะของไคยังพิงอยู่ที่หน้าต่างเช่นเดิม มีเพียงสายตาเท่านั้นที่ส่งมาทางนี้
“แล้วก็บอกอีกว่า จะไม่กลับไปที่นั่นอีกแล้ว”
16