Page 14 - อ่านฟรี! รักในความทรงจำ
P. 14
รักในความทรงจ�า
- ยูยะ อยู่ที่ไหน? -
หลังส่งข้อความไปสักพัก โทรศัพท์มือถือของฮารุก็สั่น เขาก้มลงมองและพบว่า
เป็นข้อความจากยูยะ
- อยู่ที่นี่ -
ความหม่นหมองที่อึมครึมอยู่อันตรธานไปในทันตา
เขารู้สึกโล่งอก ที่แท้นี่ก็เป็นแค่เรื่องตลกร้ายอย่างที่คิดจริงๆ ยูยะเป็นคนขี้อ�ามา
ตั้งแต่ไหนแต่ไรแล้ว เรียกได้ว่าชีวิตแปดสิบเปอร์เซ็นต์ของผู้ชายคนนี้คือการแกล้งคนอื่น
ตอนนี้เขาก�าลังซ่อนตัวอยู่ที่ไหนนะ ฮารุหันไปมองรอบๆ แล้วเขาก็พบยูยะแทบจะในทันที
“ยู....”
หลังก้าวขาออกไปเพียงก้าวเดียว ก็รู้สึกตัวว่าเข้าใจผิดไปเสียแล้ว คนที่ยืนอยู่ใต้
หลังคาวัดและจ้องเขม็งมาทางเขาไม่ใช่ยูยะ แต่เป็นไคต่างหาก คงเป็นเพราะชุดไว้ทุกข์จึง
ท�าให้ไคในวันนี้ดูเป็นผู้ใหญ่มากกว่าปกติ ถึงกระนั้นเขาก็ไม่น่ามองผิดเป็นยูยะไปได้เลย
ในมือของไคมีโทรศัพท์มือถือของยูยะอยู่ ที่แท้คนที่ส่งข้อความตอบกลับมาก็คือไคนี่เอง
ฮารุค่อยๆ เดินเข้าไปหาเด็กชายด้วยท่าทีท้อแท้ใจ
“หวัดดี”
ฮารุทักทายเหมือนทุกๆ ครั้ง ไคยกมือขึ้นทักทายตอบโดยไม่ได้พูดอะไร
“ท�าไมอยู่คนเดียวล่ะ คนอื่นๆ ไปไหนกันเหรอ?”
ทันทีที่ถามจบ ไคก็ยกนิ้วขึ้นชี้ไปยังแท่นบูชาอย่างเงียบๆ ญาติของผู้ตายก�าลัง
นั่งเรียงอยู่ทางขวาของโลงศพ คอยโค้งขอบคุณแขกที่มาร่วมงานหลังจุดธูปเสร็จทีละคนๆ
มีพ่อแม่ พี่ชายกับพี่สะใภ้ของยูยะ สงสัยพวกเขาคงไม่อยากให้เด็กต้องอยู่ร่วมในพิธีนาน
เกินไปล่ะมั้ง ไคจึงต้องมายืนอย่างโดดเดี่ยวอยู่เช่นนี้
“....ฝนตกหนักมากเลยเนอะ”
ฮารุหยิบบุหรี่ออกมาจากกระเป๋าเสื้อพร้อมกับจุดไฟแช็ก แต่คงเป็นเพราะอากาศ
ชื้นท�าให้จุดเท่าไรไฟก็ไม่ติดเสียที กว่าเขาจะสามารถจุดไฟติดได้ก็เมื่อลองเป็นครั้งที่สาม
ทันทีที่ปล่อยลมหายใจออกมา ควันสีขาวที่พวยพุ่งก็มลายหายไปกับเม็ดฝนที่โปรยปราย
ลงมาราวกับเข็มเล่มบางๆ ไคซึ่งปกติแล้วจะส่งเสียงเจี๊ยวจ๊าวตลอดเวลากลับนิ่งสงบ
ทั้งสองคนยืนเคียงข้างกัน เหม่อมองวิวทิวทัศน์รอบๆ กาย เม็ดฝนที่ร่วงหล่นลง
12
