Page 20 - อ่านฟรี! รักในความทรงจำ
P. 20
รักในความทรงจ�า
“ล่มสลายจนสิ้นซากคืออะไรกัน บทละครเรื่องอะไรงั้นเหรอ?”
“......”
ฮารุมองผ่านช่องว่างระหว่างผมหน้าม้าด้วยท่าทีไร้อารมณ์ และชายหนุ่มก็นั่งลง
ข้างๆ ในทันทีโดยไม่รอฟังค�าตอบ
เขาเท้าแขนไปด้านหลัง เงยหน้าขึ้นมองท้องฟ้ายามเย็นพลางพึมพ�าออกมาว่า
เฮ้อ เหนื่อยชะมัด
“นี่ นายเป็นนักแสดงเด็กใช่ไหม?”
ฮารุเอียงคอด้วยความสงสัย
“ก็เมื่อกี้นายฝึกออกเสียงอยู่ไม่ใช่หรือไง แถมนายยังหน้าตาดีมากอีกด้วย”
คนคนนั้นยื่นนิ้วมาจิ้มแก้ม ฮารุจึงรีบสะบัดหน้าหนีด้วยท่าทีไม่พอใจในทันที
“นี่ แล้วนายอยู่คณะละครเด็กของที่ไหนเหรอ?”
ทั้งๆ ที่ท�าเมินใส่อย่างโจ่งแจ้งขนาดนี้ แต่ชายหนุ่มกลับสนทนาต่อโดยไม่สนใจ
“ฉันน่ะเวลาพูดเร็วๆ ลิ้นจะพันกันไปหมด เกิดมาสิบเก้าปีก็เพิ่งจะรู้นี่แหละ”
ดูเหมือนว่าเขาก�าลังพูดถึงเวทมนตร์ที่ร่ายอยู่เมื่อสักครู่นี้
“นี่ แล้วนายล่ะ ไหนลองพูดให้ฟังหน่อยสิ ยักษ์ใหญ่ไล่ยักษ์เล็ก”
“ยักษ์ใหญ่ไย้ยักษ์เล็ก”
ฮารุเผลอพูดตามโดยไม่ทันคิด แถมยังพูดผิดอีกต่างหาก ชายหนุ่มจึงพ่น
ลมหายใจพรืดออกมา
“อะไรกัน นายเองก็พูดไม่ชัดเหมือนกันนี่”
“ก็ฉันยังเด็กอยู่นี่ แต่นายน่ะโตเป็นผู้ใหญ่แล้ว”
ฮารุตอกกลับอย่างอารมณ์เสีย
“อย่ามาพูดจาพล่อยๆ ในโลกของการแสดงมีค�าว่าเด็กกับผู้ใหญ่ด้วยหรือไง”
“การแสดง.... หมายถึงแสดงตลกงั้นเหรอ?”
เมื่อได้ยินค�าถาม ชายหนุ่มรีบส่ายศีรษะตอบปฏิเสธขวับๆ แล้วยืนขึ้นพลางท�าท่า
เหมือนบอกให้ฮารุมองดูเขาดีๆ เขากางมือและยื่นไปข้างหน้า จากนั้นก็ขยับมือไปเรื่อยๆ
บนอากาศที่ไม่มีอะไร ดูจากการเคลื่อนไหวของชายหนุ่มแล้วท�าให้รู้สึกราวกับว่าตรงนั้น
มีก�าแพงที่มองไม่เห็นตั้งตระหง่านอยู่ ทว่าจู่ๆ เขาก็หันขวับเหมือนมีใครสักคนก�าลังเรียก
18
