Page 38 - อ่านฟรี ตราบที่หัวใจเพรียกหา
P. 38
“บอกแล้วไงว่าผมไม่ได้เป็นคนบอกให้เลื่อน ผมพูดแล้วว่าท�า
เรื่องย้ายส�ามะโนครัวเลยก็ได้ แต่เจ้าหมอนั่นบอกว่า ‘คุณคงไม่สบายใจ
ใช่ไหมล่ะ’ ”
หลังจากไปเยี่ยมมิชิมะที่เข้าโรงพยาบาลอยู่ในโตเกียว จิเอก็
เล่าข้อมูลเกี่ยวกับอาคิโกะผู้เป็นแม่ให้โอมิฟัง
น�้าเสียงของเจ้าตัวตอนโทรศัพท์มาหาทันทีที่ออกจากห้อง
ผู้ปวยฟังดูเยือกเย็นและเห็นใจโอมิที่รู้สึกสับสนกับข้อมูลกะทันหัน
‘ดวยเหตุนั้นผมจะระงับการยื่นเรื่องยายสํามะโนครัวเอาไวกอน
นะครับ’
เอกสารพร้อมหมดทุกอย่าง เหลือแค่ยื่นเรื่องให้ทางเขตเท่านั้น
แล้ว กลายเป็นโอมิเสียอีกที่ไม่อาจยอมรับค�าพูดนั้นได้เต็มที่
“ผมก็บอกเขาไปแล้วนะครับ ว่าต่อให้ได้เบาะแสเกี่ยวกับแม่
เอาปานนี้ก็ไม่เห็นจะต้องเก็บมาใส่ใจเลยนี่นา”
หลังจากจิเอกลับมาเมืองนี้ ทั้งคู่ได้พูดคุยกันเรื่องนี้อย่างละเอียด
ลออ โอมิบอกว่าเรื่องแม่ไม่เห็นเกี่ยว ไม่ต้องไปสนใจแล้วก็ได้แท้ๆ
แต่จิเอกลับแสดงนิสัยดื้อดึงออกมาทั้งที่ปกติดูเป็นคนละมุนละม่อม
‘มาถึงขั้นนี้แลว รออีกนิดก็ไมเปนอะไรหรอกครับ เราระงับ
เรื่องแตงงานเอาไวจนกวาจะรูทุกอยางแนชัดดีกวา’
พอโอมิถามว่าท�าไมตัดสินใจอย่างนั้น ทั้งที่จิเอเคยคาดคั้นให้
ตนตัดสินถึงขนาดนั้น จิเอก็ตอบว่า “เพราะผมคิดว่าเข้าใจความรู้สึก
ของคุณโอมิแล้วน่ะสิ”
‘บอกตามตรงวาคุณจะมีแมหรือไมมี ผมก็ไมสนใจหรอก แต
36 ตราบที ่ หัวใจเพรียกหา
