Page 33 - อ่านฟรี ตราบที่หัวใจเพรียกหา
P. 33
คนแบบนั้นรู้สึกว่ามีอะไรแปลกๆ เรื่องนั้นย่อมมีสาเหตุอย่างแน่นอน
“ถ้านางาทานิ โยโกะแค่หนีไปเพราะขี้เกียจมีเรื่องยุ่งยากก็ดี”
“...คุณหมายความว่าเธออาจประสบชะตากรรมเดียวกับฮิโตซึ
น่ะหรือครับ”
ไหล่ของโอมิเกร็งขึ้นมา ชายที่ชื่อชิเงดะเลี้ยงพวกลิ่วล้อที่
อันตรายพอตัวเอาไว้ ซ�้าร้ายยังสั่งให้พวกนั้นใช้ก�าลังหักขาที่บอบบาง
ของฮิโตซึผู้มีรูปร่างเหมือนเด็กสาววัยแค่สิบกว่า ปฏิเสธไม่ได้ว่า
เขาอาจใช้ก�าลังในลักษณะคล้ายคลึงกันหรือทารุณยิ่งกว่านั้นกับ
นางาทานิที่เป็นผู้หญิงด้วย
“กรณีเลวร้ายที่สุดก็อาจเป็นได้ แน่นอนว่าจะเป็นการดีที่สุด
ถ้าฉันกังวลไม่เข้าเรื่องไปเอง”
“จริงด้วยนะครับ...”
โอมิผงกศีรษะแล้วถอนหายใจโดยไม่รู้ตัวเมื่อจินตนาการเรื่อง
เลวร้าย
แตเรื่องเกี่ยวกับองคกรศาสนานั่นก็ลากยาวมานานจริงๆ...
ทว่าถึงจะพูดอย่างนั้น คดีที่เกิดขึ้นจริงก็มักเป็นอย่างนั้น
ต่อให้หยุดสืบสวนเพราะจับกุมคนร้ายได้แล้ว เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นก็
ไม่ได้หายไปจนหมด มักจะต้องมีผลกระทบหรือควันหลงอยู่เสมอ
หากใช้ค�าพูดเชิงศาสนา อาจต้องบอกว่ามันคือชะตาฟาลิขิต
หรือกรรมกระมัง
เรื่องนั้นก็เหมือนกัน
ความเป็นจริงที่ท�าให้โอมิขมขื่นอยู่ในตอนนี้ พูดได้อย่างเดียว
31
