Page 17 - อ่านฟรี Rozenkreuz โรเซนครอยส์ ตอน อองช์ นครหลวงอันเป็นนิรันดร์ 12 (เล่มจบ)
P. 17
ภาค อองช์ นครหลวงอันเป็นนิรันดร์
จะเข้าใจว่าวันเดอริสคัดค้านและแข็งขืนต่อการจับกุมเซซิล ระหว่างที่เข้าปะทะกัน
อย่างไม่มีทางเลือกเพื่อระงับการต่อต้านของเขา พลทหารคนหนึ่งก็เกิดพลาดพลั้ง
มอบแผลฉกรรจ์ให้กับมกุฎราชกุมาร....เมื่อเป็นเช่นนั้นก็ย่อมอ้างว่าความตายของ
เขาเป็นแค่อุบัติเหตุได้
ป่านนี้ราชวังอองช์คงก�าลังจัดงานศพให้ตนอยู่....คิดแล้ววันเดอริสก็
หัวเราะหึๆ หากท�าลายใบหน้าแล้ว จะใช้ศพที่ไหนมาแทนก็ย่อมได้ ไม่มีทางที่
ฮาโรลด์คนนั้นจะไม่คิดเรื่องนี้
งานศพของตนเองไม่ใช่สิ่งที่คนเราจะได้ชมกันง่ายๆ ถ้าอย่างนั้นก็อยาก
เห็นสักครั้ง....
โคฟินที่สองผู้เป็นบิดาจะเกาะโลงศพของวันเดอริสกันแสงหรือเปล่าหนอ?
แสร้งเล่นละครเป็นบิดาที่หลั่งน�้าตาในงานศพของโอรสที่ตนเป็นผู้สั่งฆ่า
วันเดอริสรู้ว่าบิดาของตนโดนฮาโรลด์ เนวิล....ไม่สิ อาร์มองเป่าหูด้วย
ค�าหวาน โคฟินที่สองเป็นคนไร้ความสามารถ เขาจึงกริ่งเกรงโอรสผู้ปรีชาอยู่เสมอ
บางทีอาจรู้สึกด้อยกว่าด้วยก็ได้ เมื่อความรู้สึกเหล่านั้นผนวกกับความรักที่มีต่อ
นางสนมที่ก�าลังตั้งครรภ์ เขาก็ย่อมคิดเข่นฆ่าได้แม้กระทั่งลูกชายในสายเลือดของ
ตนเอง นั่นคือสิ่งที่เรียกว่ามนุษย์ ไม่สิ หากบอกว่านั่นคือสิ่งที่เรียกว่ากษัตริย์
วันเดอริสก็ไม่มีค�าใดจะโต้แย้ง
ถึงกระนั้น การเกือบโดนบิดาบังเกิดเกล้าสังหารก็ท�าให้วันเดอริสช็อก
ไม่น้อย จริงอยู่ที่เขาเคยดูแคลนบิดาผู้แสนธรรมดา แต่บางแห่งในใจเขาก็ยังพึ่งพา
สิ่งที่เรียกว่าความรักของผู้ให้ก�าเนิดอยู่บ้าง มิหน�าซ�้ายังหลงเชื่อว่าหากขาดตน
ไปแล้ว ประเทศชาติย่อมไม่สามารถด�ารงอยู่ได้
แต่แล้วเขาก็ตระหนักว่าภาพลวงตานั้นเป็นสิ่งที่พังทลายลงได้อย่างง่ายดาย
ป่านนี้ฮาโรลด์ ไม่สิ อาร์มองคงก�าลังหัวเราะลั่น วันเดอริสไม่โกรธแค้น
ที่โดนหักหลังเพราะเอือมระอาตนเองที่มั่นใจอย่างประหลาดว่าสามารถใช้งาน
ชายอันตรายผู้นั้นได้เป็นอย่างดี แน่นอนว่าเขาโกรธแค้น....เรื่องที่สูญเสียราลเซน
15
