Page 16 - อ่านฟรี Rozenkreuz โรเซนครอยส์ ตอน อองช์ นครหลวงอันเป็นนิรันดร์ 12 (เล่มจบ)
P. 16
ทันใดนั้น ฟานก็แหงนมองหอคอยที่บังเอิญเดินผ่าน
บางทีเจ้าชายแห่งอัลเบียนที่โดนกักขังอยู่บนนั้นก็น่าจะซึมอยู่เหมือนกัน
ซ�้ายังอยู่ตามล�าพังโดยไม่มีสหายคอยปลอบใจ....
....แต่นั่นก็ไม่ใช่ปัญหาของข้านี่นะ
“เป็นอะไรไป? ฟาน”
“เปล่า ไม่มีอะไร ซาล่า”
ฟานหันหลังใส่หอคอย ก่อนจะเดินเคียงไหล่ซาลาแวนต์ผละออกจาก
บริเวณนั้น
วันเดอริสจมปลักอยู่ในความเกลียดชังตนเองอย่างล�้าลึกดังที่ฟานคิด
นอกหอคอย
แม้จะตกเป็นเชลยของอากิแตนและถูกกักขังอยู่ภายในหอคอย แต่ที่นี่
ก็ไม่ใช่คุกใต้ดิน อีกทั้งแขนขาก็มิได้โดนล่ามด้วยโซ่ตรวน
....โดนขังแบบนั้นยังสบายใจเสียกว่า
ห้องที่วันเดอริสอยู่เป็นห้องรับแขกส�าหรับชนชั้นสูง อาหารและการดูแล
ถือว่าดีเยี่ยม แต่นั่นกลับท�าให้อึดอัด
ไม่สิ บางทีนี่อาจเป็นความรู้สึกผิดที่ตนรอดชีวิตมาได้มากกว่า
วันเดอริสยังไม่รู้แน่ชัดว่าราลเซนสิ้นใจแล้วหรือไม่ แต่ก็ไม่อาจคิดใน
แง่ดีว่าบางทีอาจยังมีชีวิตอยู่ก็ได้ อีกฝ่ายคือนายพลเอรีคคนนั้น เมื่อวันเดอริส
ที่หมายหัวเอาไว้หนีรอดมาได้ นายพลหมูป่านั่นย่อมเดือดดาล พุ่งเป้าความโกรธ
ไปยังราลเซนที่ช่วยปกป้องเป็นแน่ มิหน�าซ�้าสถานการณ์ยังชุลมุนเพราะมีทหาร
มากมาย ในเวลาเช่นนั้น ต่อให้ผู้บัญชาการไม่ตั้งใจก็อาจเกิดอุบัติเหตุได้เหมือนกัน
บางทีการลอบสังหารเขาก็อาจเล็งไว้ให้เป็นเช่นนั้น หากดูแต่ภายนอกก็
14
