Page 14 - อ่านฟรี Rozenkreuz โรเซนครอยส์ ตอน อองช์ นครหลวงอันเป็นนิรันดร์ 12 (เล่มจบ)
P. 14
ลิ้นแข็งทื่อไปทั้งๆ อย่างนั้น
เพราะอัศวินผมเงินผู้ถือก�าเนิดจาก ‘ประเทศภูเขาบ้านนอกคอกนา’ ก�าลัง
จ้องมาทางนี้จนตาเขียว พลทหารและเพื่อนร่วมงานที่สังเกตเห็นเช่นกันค่อยๆ
ย่องเข้าไปหลบในเงาเกวียนเทียมม้า
“ให้ตายสิ พูดจาไม่รู้จักคิด!”
“อย่าคิดมากเลยน่า ซาล่า ดยุคมงฟอรต์ไม่ใช่คนประเภทที่จะเพิกเฉย
ต่อเจ้าหญิงหรอก”
ซาลาแวนต์โกรธจัด ยังคงถลึงตามองเกวียนที่พลทหารแอบอยู่ไม่เลิก
ฟานที่เดินอยู่ข้างๆ จึงพูดปราม
ทั้งสองเป็นอัศวินแห่งเอเบลไฮต์ ข้าราชบริพารผู้จงรักภักดีของมาร์การีต
แกรนด์ดัชเชสผู้เป็นกษัตริย์ทั้งที่ยังเยาว์วัยเพียงสิบชันษาเช่นเดียวกับเรอเน่
ขณะนี้พวกเขาร่วมทัพอยู่กับอากิแตนในฐานะประเทศพันธมิตรเพื่อช่วยเหลือ
มาร์การีตที่ถูกจับตัวไปอีกครั้ง
“ข้ารู้ ฟาน เจ้านั่นแหละเลิกคิดมากได้แล้ว”
“เรื่องอะไร?”
เท้าที่เดินน�าอยู่หยุดชะงัก ฟานหันหน้ากลับไปถาม อัศวินผมเงินจึงตอบ
ผู้เป็นสหายด้วยสีหน้าเป็นห่วงอย่างผิดวิสัย
“เรื่องที่เจ้าหญิงโดนจับไปอีกครั้งไม่ใช่ความผิดของเจ้า”
“ข้าไม่คิดว่าเป็นความผิดของตัวเองทั้งหมดหรอก แต่ครึ่งหนึ่งก็เป็นเพราะ
ข้า
ถ้าตอนนั้นข้าบังคับเกวียนได้ดี เจ้าหญิงคงไม่กระเด็นออกไป แถมดัชเชส
ก็จะไม่ต้องช่วยนางจนถูกทิ้งไว้ที่นั่น....”
ฟานวางแผนกับเซซิลเพื่อช่วยมาร์การีตและเรอเน่ แม้นายพลที่ชื่อเอรีค
จะบุกเข้ามากลางคันเพราะหมายหัววันเดอริส แต่ตอนที่นั่งเกวียนออกมาจาก
คฤหาสน์ ฟานก็หลงเชื่อว่าทุกอย่างเป็นไปได้ด้วยดี
12
