Page 33 - อ่านฟรี หลงเล่ห์เสน่ห์คุณชาย
P. 33
อ้ายถง 31
ท่านอาจารย์นี่นา”
“เจ้านี่ช่างพูดจาเหลวไหลเสียจริง!” ต่งจื้อเหยี่ยนยกมือขึ้นเขกหน้าผาก
นางอย่างแรง นางร้องไอ้หยาด้วยความเจ็บ “อีกอย่างข้าไม่มีลูกศิษย์อย่างเจ้า”
สองมือกุมหน้าผากด้วยความเจ็บปวด เหยียนหมิงหลานเบะปากแล้ว
พูดว่า “ท่านปู่นี่ช่างจู้จี้เสียจริง”
ต่งจื้อเหยี่ยนโกรธจนต้องเป่าหนวดถลึงตา “ข้าทุ่มเทถ่ายทอดวิชาแพทย์
ให้แก่เจ้า เจ้าไม่เอามาใช้รักษาคน วันๆ คิดแต่จะปรุงยามาขายหาเงิน ยังจะมา
ว่าข้าจู้จี้อีกหรือ” ทุกครั้งที่คิดว่าคนเก่งๆ เช่นนางออกนอกลู่นอกทาง เขาก็อยาก
จะตีอกชกหัว รู้สึกเสียใจยิ่งนัก
“ก็ได้ๆๆ ท่านปู่ไม่ใช่จู้จี้ ข้าเป็นคนจู้จี้เองก็ได้” เหยียนหมิงหลานเป็นคน
ไม่เคยใส่ใจเรื่องเล็กๆ น้อยๆ จึงรีบพูดธุระส�าคัญที่สุดในวันนี้ให้รู้เรื่องเสียก่อน
“อีกอย่างเมื่อไรพวกเราจะเซ็นสัญญากัน?”
“พวกเจ้าจะเปิดกิจการเมื่อไร”
“ข้าคิดว่าอย่างน้อยก็ต้องประมาณครึ่งเดือน” ซื้อหม้อชามจานกระบวย
โต๊ะเก้าอี้ใช้เวลาแค่ไม่กี่วัน เรื่องนี้มอบหมายให้น้องชิงจัดการได้ แต่การฝึกท�า
เกี๊ยวจะท�าแบบสุกเอาเผากินไม่ได้ ถ้าไม่ใช่เพราะเกรงว่าเด็กๆ จะทนรอไม่ไหว
แล้วขึ้นเขาไปเก็บสมุนไพรกันอีก หากฝึกไม่ถึงเดือน นางไม่สามารถวางใจให้
พวกเขาเริ่มงานได้จริงๆ
“ระหว่างนี้เจ้าก็หาเวลามาเซ็นสัญญาที่โรงหมอได้เลย”
เหยียนหมิงหลานค�านับด้วยความดีใจ “ตกลง ขอบคุณท่านปู่”
ท่าทางฉินอวี้ไป๋ดูเหมือนสุภาพบุรุษที่นอบน้อมถ่อมตัว สุภาพอ่อนโยน
แต่เมื่ออยู่ต่อหน้าเขาก็มักจะรู้สึกกดดันอย่างบอกไม่ถูก โดยเฉพาะเมื่อเขาเจตนา
จ้องตาเจ้า เจ้าก็จะอยากหดตัวให้หายไปจนไม่เห็นแม้แต่เงา
“ข้าไม่ใช่คู่ต่อสู้ของคุณชาย คุณชายเดินหมากกับข้าก็ไม่สนุกหรอก รอ
