Page 37 - อ่านฟรี หลงเล่ห์เสน่ห์คุณชาย
P. 37
อ้ายถง 35
“หืม?”
“ท่านหมอต่งรักษาผู้ป่วยมาสามสี่สิบปีโดยไม่เคยปรุงยาเลย จนกระทั่ง
สี่ปีก่อนเหยินเหอถังจึงทยอยปรุงยาต�ารับต่างๆ ออกมา ทั้งยาแก้ร้อนใน ยาปลุก
ประสาท ยาคุมก�าเนิด...ต่อมาเป่ยฉีเริ่มวางแผนก่อการร้าย รุกรานชายแดนบ่อยๆ
เหยินเหอถังจึงปรุงยารักษาสารพัดโรคออกมา”
ถูกต้อง หากท่านหมอต่งเป็นผู้ปรุงยาเหล่านี้ก็น่าจะน�าออกมาขายนาน
แล้ว นั่นก็หมายความว่าเบื้องหลังท่านหมอต่งยังมีหมออีกคนหนึ่งอยู่ คนคนนี้
มีเหตุผลบางอย่างท�าให้ไม่สะดวกที่จะแสดงตัวต่อหน้าผู้คน แต่นี่ไม่ใช่สิ่งที่เขา
สนใจ จุดประสงค์ที่นักรบเป่ยฉีแฝงตัวเข้ามาในเซิ่งอันนั้นส�าคัญยิ่งกว่า
“เจ้าไปบอกเถ้าแก่เฉิน ให้จับตาดูร้านผ้าไหมเจียงหนานนั่นไว้ให้ดี”
“ขอรับ”
“ยังมีอีก เถ้าแก่เฉินได้ข่าวของจวิ้นจู่บ้างหรือยัง”
“พวกเขาตรวจสอบโรงหมอทุกแห่งในโยวโจวแล้ว ไม่มีคนเคยพบจวิ้นจู่
ทว่าท่านหมอต่งแห่งเหยินเหอถังมีสีหน้าผิดปกติเมื่อเห็นภาพวาด แต่เขาก็พูด
ตามตรงว่าคนคนนี้คล้ายเพื่อนคนหนึ่งที่อยู่ไกลถึงเมืองหลวงมาก ต่อมาเถ้าแก่เฉิน
สืบในทางลับจึงรู้ว่าเมื่อสามสิบกว่าปีก่อนเขาท่องเที่ยวไปทั่วทุกทิศและเดินทาง
ผ่านเมืองหลวง เขาเป็นหมอที่มีความช�านาญเกี่ยวกับโรคสตรี เป็นไปได้ว่าอาจจะ
เคยท�าการรักษาชิงหนิงจ่างกงจู่”
เมื่อไตร่ตรองอย่างละเอียดแล้ว ฉินอวี้ไป๋ส่ายหน้า “ไม่พบกันสามสิบกว่าปี
ท่านหมอต่งมองปราดเดียวก็สามารถวินิจฉัยได้แน่ชัดว่าคนในภาพคือชิงหนิง
จ่างกงจู่ อันนี้ไม่สมเหตุสมผล ข้าเชื่อมากว่าท่านหมอต่งจะต้องรู้จักจวิ้นจู่ และ
ต้องคุ้นเคยกันดี แล้วยังรู้ว่าจวิ้นจู่มีพระพักตร์คล้ายพระมารดาของพระองค์”
“เถ้าแก่เฉินคิดว่า ถึงแม้ท่านหมอต่งจะจ�าผิดว่าคนในภาพเป็นชิงหนิง
จ่างกงจู่ ท่านหมอต่งก็น่าจะเคยพบจวิ้นจู่ แต่จะเคยพบตั้งแต่เมื่อไรอันนี้ก็พูดยาก
แล้ว ส่วนคนอื่นๆ ในโรงหมอไม่มีใครเคยพบจวิ้นจู่จริงๆ ขอรับ”
“จวิ้นจู่อาจจะไม่เคยเสด็จไปที่โรงหมอ หรืออาจจะเคยเสด็จไปแต่ไม่เคย
พบหน้าผู้อื่นด้วยพระพักตร์ที่แท้จริง”
