Page 34 - อ่านฟรี บ่วงสวาทคนเถื่อน
P. 34
32 บวงสวาทคนเถื่อน
“เมื่อคืน”
แลนไปกับผูชาย ทิ้งกันเฉยเลย เลิกเปนเพื่อนซะเลยดีไหมนางกาน ปลาทู
คอนแคะกานในใจ พอไดผูชายก็ทิ้งเพื่อน
“วาว เมื่อคืนแก...กับพี่อธิป ก็...ก็...” กานทําเสียงลอ ยกมือปาดปาก สวน
หลอนกับคุณคิม...อายยย ไมอยากจะพูด จัดจานในยานนี้
“ก็...ก็กับผีอะไรละ” อารมณเสีย
“แหวหรือไง” กานแอบขบขันในใจ เขาใจวาอยางปลาทูที่อวดตัวเหนือทุกคน
เรื่องเตาะผูชายกลับแหวเฉยเลย
“เออ ยํ้าใหมันไดอะไรขึ้นมา วาแตแกหายไปไหนเมื่อคืน ทิ้งฉันไวคนเดียว
นี่นะ ใจจืดใจดํา”
“ใหฉันเลาจริงๆ นะ” กานตีสีหนาเขิน
“เออ...เลามา”
“มัน 18+ นะเวย จริงๆ เทาที่เจอ เกิน 18+ วะ นาจะราวๆ 35+ พี่คิมรอนแรง
มากแก”
“วาไงนะ แกกับอีตาคิมอะไรนั่น 35+ เลยหรือ ฉันควรเลิกคบแกดีไหม
ลากไปกินคนเดียว”
“ของแบบนี้ใครแบงกันกินบาง” กานพูดไปยังยิ้มไป
ปลอยใหปลาทูแหงเหี่ยวกลับบาน มานอนกอดหมอนขางคนเดียว โทร.
ไปหากานนับสิบๆ สายแมนี่กลับไมสนใจกดรับ ออ มัว 35+ กับผูชายจนลืมเพื่อน
นี่เอง
“ตกลงลินกังวลเรื่องอะไร บอกพี่ไดไหม” พอมายอตัวลงนั่ง อธิปใสใจ
ถามถึงความกังวลในใจสาลินทันใด
“เออ...ลิน คือ...” หญิงสาวพูดไมออก ไมแนใจวาสามารถเปดใจกับหัวหนา
ไดถึงขั้นไหน
“นา...พี่เปนพี่นะ ทํางานมากอนลิน ปรึกษาไดอยูแลว”