Page 38 - อ่านฟรี บ่วงสวาทคนเถื่อน
P. 38
36 บวงสวาทคนเถื่อน
สองสาววางแผนชั่วตัดทางคูแขง หอบวัตถุดิบสําหรับใชทําอาหารของ
คนอื่นเขาไปในหองเก็บของ มั่นใจวาตนเก็บพนจากสายตาคนอื่นเรียบรอยจึงรีบ
เผนวิ่งไปยังหองจัดการแขงขัน กรรมการตางทยอยกันเขามานั่งตามโตะที่ฝายจัด
สถานที่ไดตระเตรียมไว งานนี้รอบออดิชั่นตองใชกรรมการถึงสิบทาน เนื่องจากเปน
งานใหญระดับประเทศ กรรมการมาจากหลายแขนง ลวนเปนคนดังหลายสาขา
ปลาทูแอบชําเลืองมองไปยังสาลินที่ยืนเขาแถวอยูกับบรรดาเชฟที่ตาง
สมัครเขารวม ในโรงแรมนี้ก็มีเชฟเขารวมสิบคน เชฟจากที่อื่นอีก คนทําชั่วไวแอบ
ยิ้มสะใจที่ตัวเองจัดการกับเครื่องมือทํามาหากินของคนที่ไมชอบขี้หนาได
‘แกคิดจะแยงผูชายของฉัน มันตองเจอแบบนี้’ ปลาทูแอบกระหยิ่มในใจ
‘แกไมมีวันผานรอบออดิชั่นไปไดหรอกนางลิน’
เจาหนาที่เรียงหมายเลขผูสมัครตามลําดับการยื่นใบสมัคร สาลินเครียด
และตื่นเตนนอยลงหลังจากไดกําลังใจจากอธิป เธอนึกเมนูในการออดิชั่นไดอยาง
สดใส ทุกอยางออกมาจากใจ สิ่งที่วาดหวังไวขอใหกรรมการชอบอยางที่ครอบครัว
เธอชอบ เพื่อผานเขาไปในรอบถัดไป
“ตายจริงๆ ตอนที่ขโมยของสาลินมา ลืมดูวายายนั่นเตรียมวัตถุดิบอะไร
มาทํา” กานเพิ่งนึกได ครั้นจะวิ่งกลับไปดูเพื่อบอกปลาทูตอนนี้คงชาเกินไป แมนั่น
ไปยืนเขาแถวกับเชฟคนอื่นๆ เพื่อรับฟงกติกาในการแขงขัน หลังจากนี้เชฟที่เขา
แขงขันจะไมถูกอนุญาตใหไปไหน นอกจากอยูในสวนการแขงขันเทานั้น คนนอก
หามเขาไปจุนจาน
“ทําไงดีวะ” โทรศัพทยังหามนําเขาไปในบริเวณแขง
“สองคนนั้นทําอะไรลับๆ ลอๆ” ชายในชุดเชฟตัวอวนกลมเดินคุยกับตัวเอง
มาตามทาง
“บนอะไรไออวน” อธิปมองเห็นลูกนองหนานิ่วคิ้วขมวด
“ผมเห็นปลาทูกับกานขนอะไรเขาไปเก็บในหองเก็บของก็ไมรูพี่ ลับๆ ลอๆ
พิกล” เชฟอวนกระซิบกับหัวหนา หากวาคนที่ยืนอยูไมหางจากสองคนนี้สังเกตเห็น
ไดยินชื่อปลาทูกับกาน