Page 30 - อ่านฟรี บ่วงสวาทคนเถื่อน
P. 30
28 บวงสวาทคนเถื่อน
แฟนเปนตัวเปนตน วันๆ เอาแตทํางานเลยไมมีเวลาหาแฟน
“เดี๋ยวสิคะพี่อธิป เดี๋ยว...โธโวย เลนตัวอะไรนักหนาวะ” ปลาทูอารมณ
เกรี้ยวกราด ฉุนขาดที่ผูชายเดินหนีไปดื้อๆ ทําเกินไปแลวนะ พี่อธิปคิดวาตัวเองหลอ
มากใชไหมถึงไดนึกอยากทําอะไรก็ทํา หลอนทิ้งกนลงนั่งอยางหัวรอน กรอกเหลา
ที่วางอยูบนโตะลงคออึกๆ ไมสนมิกเซอรใดๆ ทั้งสิ้น อยากเมาใหตายไปเลย
ปลาทูวิ่งตามอธิปไปจนถึงรถยนตบีเอ็มดับเบิลยูที่จอดอยู
“โอย!” จูๆ ขาแข็งแรงที่วิ่งตามเขาอยางกับนักวิ่งโอลิมปกพลันสะดุดลม
กรีดรองเสียงดังเรียกรองความสนใจจากคนที่ไมมีใจ
“ปลาทูเปนอะไรไป” อธิปหันขวับมาทันใด มองเห็นปลาทูนั่งกับพื้นกุม
ขอเทา หนานิ่วคลายเจ็บ
“ไมรูคะ” หลอนทําทาจะลุกขึ้น “โอย...เจ็บมาก...ไมรูปลาทูเปนอะไร สงสัย
รีบเดินไปหนอยเลยขาพลิก” ก็ในละครเขาทําแบบนี้ไดผล อยากลองทํามั่ง เพิ่งคิดได
เมื่อกี้เอง
“ลุกไหวไหม”
“เจ็บคะ” นั่นไงไดผล ปลาทูแอบอมยิ้ม
“เจ็บตรงไหน” เขาใสใจ ถาหลอนเจ็บเขาไมดูแลก็เปนผูชายที่แยมาก
“นาจะตรงขอเทาคะ” หลอนสลัดสนสูงทิ้ง เอนตัวซบอกแกรงลํ่าสันของ
ชายหนุม “อืม...ตัวหอมชะมัด” แอบเพอกับตัวเองเสียงเบา
“วาไงนะ” อธิปไดยินคําพูดงึมงําไมถนัด
“อุย...เจ็บจังคะ พี่อธิปไปสงปลาทูที่คอนโดฯ หนอยสิคะ” มุกควายๆ ไดผล
เสมอ พอผูชายประคองก็ทําตัวเจ็บมาก
อธิปพยุงปลาทูลุกขึ้นเดินไปที่รถซึ่งอยูหางไมกี่กาว ฉับพลันจังหวะนั้นเอง
มีกลุมผูหญิงกลุมหนึ่งเดินมาชนปลาทูจนปลาทูในวงแขนอธิปกระเด็นเสียหลัก
คาดวาผูหญิงกลุมนั้นอยูในอาการมึนเมา
“อีบา เดินประสาอะไร” จากที่ทําทาเหมือนเจ็บขามาก ตองใหผูชายชวย
พยุง จังหวะลืมตัวหลอนทรงตัวกระทืบเทากับพื้นซีเมนตเหมือนไมเคยเจ็บมากอน